Έληξαν άδοξα, όπως άλλωστε αναμενόταν, οι επαφές του Πρωθυπουργού με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Για συναίνεση ούτε λόγος βέβαια, πλην ίσως του ΛΑΟΣ για να είμαστε δίκαιοι. Το θέμα φυσικά δεν είναι μόνο η εκδήλωση πολιτικής μωρίας και κοντόθωρης θεώρησης των πραγμάτων, είναι το τι γίνεται από δω και πέρα. Με δεδομένο ότι μόνη της η παρούσα Κυβέρνηση δεν αποδεικνύεται ικανή να βρει και να εφαρμόσει λύσεις για να βγούμε πέρα ως χώρα, είναι απαραίτητο να υπάρξει μια εθνική συνεννόηση τουλάχιστο στο τι πρέπει να γίνει. Τέτοια επίδειξη ξεροκεφαλιάς από πλευράς του πολιτικού κόσμου είναι πάντως εντυπωσιακή και θέτει και σοβαρές επιφυλάξεις ως προς τη σοβαρότητα και την ευθύνη κάποιων που προετοιμάζονται να κυβερνήσουν (τρομάρα τους ...). Μα και τι τους ζητήθηκε στο κάτω-κάτω ; Να ρίξουν στο τραπέζι καμιά ρεαλιστική και εφαρμόσιμη ιδέα αν υπήρχε και κυρίως να συμφωνήσουν να μην ξαμολάνε και τρεις και λίγο τα κομματόσκυλά τους να κλείνουν τους δρόμους και να διαλύουν τον κοινωνικό ιστό. Κι όμως ούτε κι αυτό. Μέχρι εκεί φτάνει η αντιπολιτευτική τους τακτική και η στρατηγική διεκδίκησης της εξουσίας. Τι να κάνουμε όμως ; Μ' αυτούς είμαστε υποχρεωμένοι να πορευτούμε.
3 σχόλια:
Ας μη γελιόμαστε. Αυτοί που κυβερνούν δεν εκλέγονται. Δεν έχουν λόγο να ρισκάρουν. Απλά, χρησιμοποιούν πρόσωπα-οχήματα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.
Στη σημερινή επικαιρότητα το φλος ρουαγιάλ (αντί-greeklish) του πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας που, και τα συμφέροντα εξυπηρετεί και δεν πρόκειται να προκαλέσει κοινωνικές αναταραχές, είναι ο Γιωργάκης στο τιμόνι (100% έλεγχος)(Ρουά) και η Ντόρα συνοδηγός (1000% έλεγχος)(Ματ).
Ας μη γελιόμαστε ότι υπάρχουν επιλογές διότι απλά δεν υπάρχουν. Ο στόχος είναι ένας: η εξυπηρέτηση του παρασκηνίου και θα επιτυχθεί με κάθε κόστος. Οτιδήποτε παρεκλίνει από το στόχο μπορεί να προκαλέσει τέτοιες αναταραχές, μέχρι και εμφύλιος να ξεσπάσει την επομένη...
Επιτέλους, ας συνειδητοποιήσουμε ότι ο συνδικαλισμός έχει πεθάνει (κι ας προσπαθούν ορισμένοι να τον διατηρήσουν με νύχια και με δόντια).
Λέα.
Κατ' αρχάς δεν είπε κανείς ότι υπάρχουν αυθεντίες και πάει καιρός που πέθαναν κι οι τελευταίοι εθνοσωτήρες. Άρα αναζητούνται λύσεις ρεαλιστικές και διαχειρίσιμες. Από κει και πέρα δεν μπορούμε πάντα και παντού να βλέπουμε διεθνείς συνομωσίες που εξυφαίνονται και υλοποιούνται από κάποιο αόρατο Διευθυντήριο. Κάποτε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τις τύχες μας τις ορίζουμε μόνοι μας αρκεί κάποτε να το αντέξουμε αυτό ως ιστορική αναγκαιότητα.
Δεν μιλώ για το παρελθόν, αλλά για τα τελευταία 100 χρόνια της Αγγλο-Αμερικανικής Κυριαρχίας. Δεν είναι καθόλου αόρατο το Διευθυντήριο, έχει ονοματεπώμυνα και πραγματικά πρόσωπα. Και συγκεκριμένα η Φέντεραλ Μπανκ οφ γιου-εσ-έϊ την οποία διαχειρίζονται ιδιώτες και είναι αυτοί που δανείζουν στα κράτη έναντι κρατικών ομολόγων χωρίς κανένα αντίκρισμα σε χρυσό πλέον.
Δεν είναι καθόλου αόρατη η συνομωσία και δεν είναι τυχαίο που τα ΜΜΕ δεν κάνουν καμία αναφορά στο όνομά τους. Αυτοί ελέγχουν όλες τις ισοτιμίες και προεδρεύουν σε όλες τις συνεδριάσεις των G.
Βέβαια, αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα της χώρας μας και δεν αποποιούμαι της ατομικής και πολιτικής μας ευθύνης, όμως εάν χρειαστεί θα έχουν.
Πάντως η πολιτική σου ηγεσία είναι στο στόχαστρό τους κι αυτό δεν σηκώνει καμία αμφιβολία. Η επιλογή από κει και πέρα νομίζεις ότι είναι δική σου (απλά επιλέγεις τον απόλυτα ή τον σχετικά ελεγχόμενο).
Δημοσίευση σχολίου