Τα ζήσαμε όλα

Δεν πέρασαν ακόμη 100 ώρες απ' όταν εκφράστηκε ο γίγαντας λαός και ήδη νοιώθω ότι τα ζήσαμε όλα. Πιο συγκεκριμένα, ζήσαμε τον Τσίπρα ως τον πιο ανακουφισμένο δεύτερο που είδαμε ως τώρα. Ήταν τέτοια η χαρά του που δεν θα κληθεί να κυβερνήσει που δεν μπορούσε να τηρήσει καν τα προσχήματα ! Αυτονόητο ήταν μετά να ζήσουμε και τη στείρα του άρνηση να συμμετέχει στην Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας (που περίπου είχε ανάγκη ο τόπος). Είχε δε το θράσος να αξιώνει και επίσπευση των διεργασιών ! Σαν το παιδάκι που φωνάζει στα άλλα που χτίζουν με κόπο τον πύργο τους στην άμμο να κάνουν γρήγορα για να μπορέσει μετά το κακομαθημένο να του πετάει πέτρες ! Στη συνέχεια ζήσαμε την πρωτότυπη κι ακατανόητη εμμονή του Βαγγέλα να καταργήσει την Αξιωματική Αντιπολίτευση, διότι περί αυτού πρόκειται. Αν, λέω αν, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήταν ικανός ν' αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες Αξιωματική Αντιπολίτευση θα έπρεπε να λογίζεται ο συγΚαμμένος. Κατάργηση δηλαδή του θεσμού επί της ουσίας. Βέβαια ο Βαγγέλας είναι γνωστό ότι βασανίζεται από βαριάς μορφής ψυχοπάθεια με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και γι' αυτό έσπευσε να δηλώσει (ο ηλίθιος) ότι δεν θα συνεργαζόταν με τον Σαμαρά για να δημιουργηθεί Κυβέρνηση ΑΝ ΔΕΝ έμπαινε στην Κυβέρνηση κι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο οποίος είχε ήδη δηλώσει πανευτυχής ότι δεν ασχολείται με το θέμα. Συνεπώς έμελλε να ζήσουμε και το επείγον τηλεφώνημα από ... Ευρώπη στο Βαγγέλα που τον υποχρέωνε να λογικευτεί και να αυτοανερεθεί επί τόπου (πλέον είναι "μικρός" πολιτικά και πρέπει να τρώει και καμιά ξεφτίλα πού και πού) και να πάει να δώσει στήριξη στο Σαμαρά. Οπότε του πήρε και κα'να δίωρο μετά να βρει αποδεκτό πρόσχημα για την επιτόπια στροφή του. Στη συνέχεια ζήσαμε τις άπειρες τον αριθμό συναντήσεις των τριών σωματοφυλάκων της πολιτικής και κυβερνητικής ομαλότητας που έδωσαν και ουκ ολίγα ευτράπελα στους κειμενογράφους των καλοκαιρινών επιθεωρήσεων. Για παράδειγμα μόλις ο Κουβέλης άρχισε να συνηθίζει το ρόλο του ως συνομιλητή με τον εν δυνάμει (ως τότε) Πρωθυπουργό (δεν του είχε ξανασυμβεί), ξιπάστηκε κι άρχισε να λέει χαζά. Για παράδειγμα αξίωνε να οριστεί ως Υπουργός στο Παιδείας και Θρησκευμάτων η (γνωστή) Ρεπούση (άκουσον άκουσον !). Στην αυτονόητη άρνηση που εισέπραξε από την κοινή λογική και μόνο, τα στύλωσε και σε "αντίποινα" αξίωσε (και πέτυχε τελικά) να μην υπουργοποιηθούν οι Βορίδης και Γεωργιάδης. Μικρό το κακό. Ευτυχώς πήρε έγκαιρα τα χάπια του και του έπεσε το ουρικό οξύ το οποίο ως γνωστόν όταν ανεβαίνει σε κάνει να ... παραλογίζεσαι. Τέλος ζήσαμε και το άλλο ευτράπελο από το Σαμαρά αυτή τη φορά, ο οποίος άκουσε να του λένε ότι στα Υπουργεία βάζουμε πολιτικούς κι όχι τεχνοκράτες (σωστό !) κι αυτός πήρε και ξήλωσε τον Φραγκούλη από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και τον αντικατέστησε με τον ... "κόκκινο Πάνο" ! Ήμαρτον ρε που θα 'λεγε κι ο Γεωργίου speaking. Τέλος πάντων νομίζω ότι ήδη ζήσαμε πολλά για τις λίγες ώρες που κύλησαν κι αν η πυκνότητα των γεγονότων παραμείνει κοντά σ' αυτό το ρυθμό τότε προβλέπω να πέφτει η Κυβέρνηση το Σεπτέμβριο απλά και μόνο διότι θα τα έχει κάνει όλα (καλά και κακά) !

Σοκ και δέος !

Είναι μέρες τώρα που ήθελα να γράψω για το "φαινόμενο" Αλέξης, αλλά πραγματικά είναι τόσο συχνές οι αλλαγές θέσεων που κάνει εν όψει των εκλογών και κάτω από την πίεση των δημοσκοπήσεων φανερών και "κρυφών" (που όλοι τις μαθαίνουν τελικά), που είναι αδύνατο να γράψω κάτι που να μην έχει ανατραπεί την επόμενη μέρα. Απλά το αποφάσισα τώρα που η επόμενη μέρα φαντάζει πια κι ως απειλή ! Θα είναι, ενδεχομένως, η μέρα που θα βρεθεί ο Αλέξης με τον πρώην ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του και νυν κοινωνικό μέτωπο να πρέπει να διαχειριστεί ευθύνες που είναι προφανές ότι ξεφεύγουν κατά πολύ απ' το 4,5% της επιρροής που έχει στην Ελληνική κοινωνία. Διότι, μη γελιόμαστε, αυτό το μόρφωμα της ανέξοδης αντίδρασης κι ανέμελης διαμαρτυρίας εκεί παραμένει εκλογικά, απλά δημοσκοπικά/συγκυριακά "στεγάζει" κατάλοιπα του πρώην ΠΑΣΟΚ, τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστάδες πάσης φύσεως και τα λογής λαμόγια που ψάχνουν το νέο όχημα που θα τους διασφαλίσει το "λάθρα βιώνειν". Α, στεγάζει και τους "αγανακτισμένους" που ηλιθιωδώς του παραχώρησαν το δικαίωμα αυτό οι Σαμαράς - Βενιζέλος. Λες κι αν έχεις πληγεί, ανεπανόρθωτα ίσως, από την κρίση αυτό σε χρήζει αυτομάτως αγανακτισμένο κι ακόμη πιο πέρα και ΣΥΡΙΖΑίο. Το τραγικό όμως της υπόθεσης είναι ότι αυτή η παιδική χαρά (σε επίπεδο επιτελικής ομάδας) ενδέχεται να κληθεί να ηγηθεί των εξελίξεων την επόμενη μέρα κι ακόμη χειρότερα να ηγηθεί και της Κυβέρνησης. Αυτό θα ήταν το σοκ. Το δέος θα έρθει αμέσως μετά που θα διακοπεί η χρηματοδότηση των ελλειμάτων, έτσι για το γαμώτο, ενώ θα συνεχίσουν να μας πληρώνουν τα χρεωλύσια ώστε να μην σημειωθεί default κι ενώ είχαμε καλομάθει να ροκανίζουμε περισσότερα απ' όσα παράγαμε (πρωτογενή ελλείματα) θα βρεθούμε απ' τη μια μέρα στην άλλη να μην ξέρουμε τι να κόψουμε κι από ποιον, μια που σαν κουτοπόνηροι δεν προχωρήσαμε σε καμιά μεταρρύθμιση. Φυσικά και θα έχουν καταλάβει ότι εξαπατήθηκαν για μια ακόμη φορά οι αφελείς που στήριξαν αυτό το γαϊτανάκι, ΑΛΛΑ η ζημιά θα έχει γίνει και δεν επανορθώνεται. Διότι πολύ απλά αυτοί που μας ταΐζουν για την ώρα (ναι ξέρω ακούγεται κάπως, αλλά είναι η θλιβερή αλήθεια), είπαν απερίφραστα ότι απλά δε θέλουν (ή δεν αντέχουν) να δουν χώρα μέλος της ΕΕ ΚΑΙ της €ζώνης να έχει Κυβέρνηση με Αριστερό πρόσημο. Ήδη μας έταξαν κι ανταλλάγματα, χαλάρωση του Μνημονίου 2 από 2 σε 4 χρόνια, άμεσο ξεκλείδωμα νέου ΕΣΠΑ για πληρωμή των 6,5 δις € ληξιπρόθεσμων οφειλών του Κράτους προς ιδιώτες κλπ. Κι εμείς ως ηλίθιοι για ένα βίτσιο, είτε απλά ως απόρροια του κοινωνικού μένους που μας έχει κυριεύσει, ετοιμαζόμαστε (αν επαληθευτεί) να ψηφίσουμε αυτόν που θα είναι αιτία να χαθούν όλα. Τα έχουμε ξαναπεί από δω για την παιδεία και την ωριμότητα του εκλογικού σώματος στην Ελλάδα, μην επανερχόμαστε. Αλλά νομίζω τέτοια αυτοκαταστροφική τύφλωση σπάνια έχει συμβεί στην ιστορία της ανθρωπότητας, αν έχει συμβεί και ποτέ άλλοτε. Δεν μπορώ, δεν περιγράφω άλλο !

Άρχισαν τα όργανα

Πλησιάζουμε λοιπόν και στις δεύτερες εκλογές όπου ο λαός καλείται να "διορθώσει την ψήφο του" που λέει πολύ σοφά κι η Αλέκα. Αυτή βέβαια το λέει προσδοκώντας να τσιμπίσει κανένα ψηφαλάκι παραπάνω αλλά τώρα που έπεσαν πια όλες οι μάσκες μάλλον ήρθε η ώρα να διορθώσουμε την περιβόητη "ψήφο της οργής". Διότι, εντάξει, να καταλάβω ως ένα βαθμό την οργή κάποιων που καταστράφηκαν οικονομικά, κάποιων άλλων που έχασαν προνόμια, κι ίσως και κάποιων αφελών που τους "χάλασε η μηχανή". "Μηχανή" για όσους δεν γνωρίζουν ήταν αυτή η εφεύρεση του αείμνηστου Ανδρέα που έκανε την ΕΕ στα μάτια των ντόπιων χαχόλων να μοιάζει με ένα μηχανισμό που βρέχει λεφτά (ΜΟΠ, Πακέτα Ντελόρ, Σαντέρ, αγροτικές επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ κλπ κλπ) με τα οποία βελτιώνουν το lifestyle τους κι η μόνη υποχρέωσή τους ήταν να ψηφίζουν το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ. Φοβερή μηχανή, ε, δε συμφωνείτε ; Κι ερχόμαστε στο σήμερα. Αυτή η μηχανή λοιπόν κάποτε χάλασε κι οι "ανόητοι" Ευρωπαίοι άρχισαν να ζητούν τα δανεικά που τόσα χρόνια μας έδιναν, καθώς ΚΑΙ κάποια έργα ανάπτυξης για τα λεφτά που μας έδιναν για το σκοπό αυτό. Εκεί λοιπόν άρχισε να ξινίζει η σούπα. Στο σημείο αυτό ο φοβερός Ελληνάρας ανακάλυψε το κόλπο του "αγανακτισμένου" που φορέθηκε ανεπιτυχώς πέρυσι με κατάληξη τις γελοιότητες στο Σύνταγμα και φέτος δοκίμασε το κόλπο του "οργισμένου". Ήδη το πρώτο επεισόδιο παίχτηκε στις 6 Μαΐου όπου στις εκλογές εκφράστηκε ο γίγαντας λαός κι έδειξε, λέει, την οργή του. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της οργής του λαού ; 495.000 ψήφοι στη Χρυσή Αυγή που οδήγησαν στη σημερινή παράσταση του Κασιδιάρη. Νόμισε ο ηλίθιος ο Έλληνας ότι "ψήφος οργής" είναι να το ρίξεις όπου να' ναι αρκεί να μην είναι στη ΝΔ ή στο ΠΑΣΟΚ. Μερικοί (πολύ λίγοι δυστυχώς) κατάλαβαν τη βλακεία τους και μεταμεληθέντες δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν πιο σωστά τώρα. Μ' όλα αυτά όμως ξαφνικά "έσπασε το αυγό του φιδιού" όπως λέει και το κλισέ, κι η ΧΑ την είδε απ' το πουθενά Κοινοβουλευτικό κόμμα. Άντε μάζεψέ τους τώρα γίγαντα λαέ. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό έπρεπε να δοθεί και μια παράσταση για να τονωθεί το ηθικό των ψηφοφόρων αυτού του μορφώματος. Κοντολογίς αυτό που ζήσαμε σήμερα δεν ήταν ούτε έκρηξη βίας, ούτε "αποκάλυψη του φοβερού προσώπου των φασιστών" κλπ. Ήταν απλά μια καλά προετοιμασμένη παράσταση για "μέλη και φίλους". Για μένα όλη αυτή η παράσταση σήμερα απλά υπογράμμισε αυτό που θίξαμε και παλαιότερα από δω, την πολιτική ανωριμότητα του εκλογικού σώματος που ενώ είδε να εξαπατάται για πολλοστή φορά με το παραμύθι "λεφτά υπάρχουν" τώρα με χαρά ετοιμάζεται να καταστραφεί οριστικά πια τρώγοντας το παραισθησιογόνο "δεν έχεις να χάσεις τίποτα άλλο, ε, τότε χάσε την πατρίδα σου γιατί έτσι εκδικείσαι και τον διπλανό σου που δεν καταστράφηκε οικονομικά". Ένα εκλογικό σώμα ηλίθιο κι αμόρφωτο, τόσο που δεν βλέπει την ιστορία της ανθρωπότητας γεμάτη από παραδείγματα ασύλληπτων καταστροφών που προκλήθηκαν από εκλεγμένους δημαγωγούς, παρανοϊκούς κι ανερμάτιστους "ηγέτες" (Χίτλερ, Στάλιν κλπ) για να συνετισθεί πριν να είναι πολύ αργά. Διότι πολύ απλά, δεν επιδέχονται διόρθωση όλα τα λάθη, η "μηχανή" πλέον δεν υπάρχει και εξαφανίστηκαν κι οι ... ονειροπαγίδες. Ο Θεός μαζί μας !