Τη συνέχεια της παροιμίας την ξέρετε όλοι δε χρειάζεται να πούμε τίποτα περισσότερο. Εκεί που χρειάζεται να πούμε κάτι είναι για την ηλιθιότητα ορισμένων συνδικαλισταράδων που εννοούν να συμπεριφέρονται σαν να βρισκόμαστε ακόμη στην μπανανία που λεγόταν Ελλάδα του 1985 (θυμάστε "ακόμη καλύτερες μέρες" και λοιπά πράσινα άλογα). Το μάταιο της όποιας απεργίας τώρα που βρισκόμαστε πια υπό τροϊκανή κατοχή, είναι αυταπόδεικτο κι αυτονόητο. Δε χρειάζεται περισσότερο IQ από θερμοκρασία δωματίου σε κάποιον για να καταλάβει ότι δεν πρόκειται να φύγει η τρόικα από τη διακυβέρνηση αυτής της χώρας, ούτε θα σκίσουν τα μνημόνια που υπογράψαμε ούτε και θα καλυφθεί αυτόματα το δημοσιονομικό έλλειμα, όσες μέρες κι αν απεργήσει ο οποιοσδήποτε κλάδος, τη στιγμή μάλιστα που πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι υπολογίστηκε πώς όλες οι απεργίες την τελευταία 35ετία αν δεν είχαν γίνει, η χώρα θα είχε εξοικονομήσει περίπου 220 δις € ! (θυμίζω ότι όταν πτωχεύσαμε και μπήκαμε στα μνημόνια το χρέος ήταν στα 329 δις και θεωρήθηκε θηριώδες, μη βιώσιμο κλπ κλπ). Τρομερό ! Θα ήμαστε άρχοντες τώρα αν δεν είχαμε υιοθετήσει το ηλίθιο σπορ των χαβαλέ απεργιών-κινητοποιήσεων ! Αφήστε να μη σχολιάσω καλύτερα το λόγο που πυροδότησε όλες αυτές τις "μαζικές" κινητοποιήσεις των δημοσίων υπαλλήλων αυτές τις ημέρες : η κατάργηση της μιας μέρας άδειας κάθε δίμηνο εξ αιτίας της χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή !. Ασύλληπτο. Αντί να ευχαριστούν το Θεό που έχουν ακόμη μια πηγή εισοσήματος (έτσι κι αλλιώς δεν παράγουν τίποτα), απεργούν για τη διατήρηση κάποιων αναχρονιστικών, ασύλληπτης βλακείας προνομίων ! Δεν καταλαβαίνουν οι ηλίθιοι ότι προκαλούν την κοινωνία και γεννούν αρνητικά αντανακλαστικά εναντίων τους. Δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι δεν πρόκειται να τους λυπηθεί κανείς τη στιγμή που θα τους απολύουν στεγνά. Δεν καταλαβαίνουν ότι είναι ο μόνο κλάδος στην Ελλάδα που δεν "έβαλε ακόμη πλάτη" στην εθνική προσπάθεια δημιουργίας δημοσιονομικού πλεονάσματος (όχι, οι μικρομειώσεις στο μισθό κι η κατάργηση των δώρων δεν πιάνονται, παραγωγή ζητάμε κυρίως όχι αποφυγή σπατάλης). Η κατάργηση αυτού του ανήκουστου προνομίου των 6 ημερών άδεια το χρόνο ισοδυναμεί με πρόσληψη 5.000 υπαλλήλων. Και για να τελειώνουμε με τους ανεγκέφαλους μια και καλή φίλε αναγνώστη, υπάρχει κανένας (οποιοσδήποτε) λόγος που να δικαιολογεί τις κινητοποιήσεις αυτών των ημερών κατά τη γνώμη σου ; Έως πότε θα πρέπει ν' ανεχόμαστε όλους αυτούς τους χαραμοφάηδες που απομυζούν και την τελευταία σταγόνα αίματος από το κουφάρι των 2.000.000 και πλέον ανέργων και των σκληρά δοκιμαζόμενων ελευθεροεπαγγελματιών ; Μήπως οι 25.000 που κάάάποτε θ' απολυθούν έπρεπε να ήταν 150.000 αύριο κιόλας ; Σκληρή η απάντηση αλλά έγινε πλέον επιβεβλημένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου