17 Νοε 2012

Επετειακό

Ξημερώνει η επέτειος του εορτασμού (;;;) της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Επειδή δεν είμαι ούτε ιστορικός, ούτε δημοσιογράφος δεν πρόκειται ν' αναφερθώ στα γεγονότα ούτε στις προεκτάσεις τους. Η συνεισφορά μου έγκειται στην ενθύμηση ενός γεγονότος που τότε έκανε το σχετικό ντόρο, και τώρα πια το θυμούνται όσοι έχουν συμφέρον ν' αντλήσουν απ' αυτό. Εγώ σίγουρα δεν ανήκω σε όσους έχουν συμφέρον. Απλά θέλω ν' αναδείξω μια αιρετική (όπως πάντα) σκοπιά θεώρησης του πράγματος. Το γεγονός λοιπόν είναι η δολοφονία, όπως αποδείχτηκε, του Μιχάλη Καλτεζά, ενός 15χρονου τότε, περιθωριακού αλητάκου που πήγε να παίξει "κλέφτες κι αστυνόμους" στα εθιμοτυπικά επεισόδια που γινόταν κάθε χρονιά εκείνη την εποχή κάθε που πλησίαζε 17 Νοεμβρίου. Πολλοί έχυσαν τότε και τώρα ακόμα υποκριτικά δάκρυα για τον αλητάκο αυτό, αλλά εμένα θα μου επιτρέψετε να δω τα πράγματα από την άλλη σκοπιά. Το "δικαίωμα" αυτό το παίρνω μόνος μου απ' το γεγονός ότι είχα ακριβώς την ίδια ηλικία με τον εν λόγω. Θα μπορούσε να ήταν συμμαθητής μου, "θρανίο" μου ίσως.  Εγώ όμως είμαι ακόμα ζωντανός και γράφω ενώ αυτόν τον έφαγε το μαύρο χώμα. Και τον έφαγε διότι πολύ απλά τον μεγάλωσαν και τον εμπότισαν με πολύ περισσότερο μίσος για την κοινωνία, απ' όσο μπορούσε να διαχειριστεί. Αλλιώς δε θα έκανε αυτό που αποπειράθηκε να κάνει και για τον λόγο αυτό αναγκάστηκε ο Μελίστας να τον "φάει". Είχε πλησιάσει στην ανοιχτή πόρτα της κλούβας των ΜΑΤ και ήταν έτοιμος να ρίξει μέσα αναμμένη μολότωφ ! Μέσα ήταν 14 άνθρωποι εκείνη τη στιγμή τους οποίους καθαρά και νηφάλια ήθελε να τους δει να καίγονται ζωντανοί. Ναι αυτή θα ήταν η επαναστατική του κίνηση, τα ένσημα της αριστεροσύνης του. Λες και τί θα γινόταν ΑΝ τους έκαιγε ζωντανούς τόσους ανθρώπους ; Τι θα κέρδιζε αυτός ή οι ινστρούχτορές του ; Συγχωρέστε με αλλά το δικό μου μυαλό απλά δεν τα χωράει όλα αυτά. Ούτε καν τα προκατασκευασμένα επεισόδια την ημέρα του Πολυτεχενείου κάθε χρόνο. Για ένα λεπτούλι, παρακαλώ, να συνεννοηθούμε. Τι έχουν κάνει λοιπόν κάποιοι "και καλά" επαναστάτες (ισντρούχτορες του νεαρού αλλά ΚΑΙ οι γονείς του) ; Έχουν πάρει ένα παιδί, το έχουν φανατίσει ενάντια στο "σύστημα", ενάντια στην κοινωνία (την κακούργα κι άδικη σίγουρα, ε;), ενάντια στις "δυνάμεις καταστολής" και το έχουν πείσει ότι το σωστό και μουράτο είναι να είσαι αριστερός κι αυτό το αποδεικνύεις ΜΟΝΟ αν κάνεις οτιδήποτε ενάντια σε κάτι από τα παραπάνω. Κι έστω ότι το παιδί αυτό απέφευγε τη "Νέμεσιν", δολοφονούσε επί τόπου 14 ανθρώπους και ζούσε σήμερα. Σήμερα, πείτε μου ειλικρινά, τί περιμένατε να ήταν ; Καθηγητής Πανεπιστημίου ; Αρχιμανδρίτης ; Δάσκαλος ; Το πιθανότερο, για να μην το κουράζουμε το θέμα, είναι να ήταν στη φυλακή σαν μέλος της "17 Νοέμβρη" ή της "Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς" και γύρευε πόσους άλλους θα είχε "φάει" και τι άλλο θα είχε καταστρέψει. Εντάξει, μην ξεχάσουμε να ψελλίσουμε για το πόσο πολύτιμη είναι η ζωή και ιδίως ενός παιδιού, "κρίμα το παληκάρι" κι όλα αυτά αλλά θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ιδίως τώρα με την κρίση που αγρίεψαν τα πράγματα ότι το να δολοφονείς αθώους με το πρόσχημα της παιδικής απερισκεψίας και να καταστρέφεις και να "πλιατσικολογείς" περιουσίες ανυποψίαστων κι αμέτοχων δε σε κάνουν όχι Αριστερό αλλά ούτε άνθρωπο καν ! Απαιτείς με λίγα λόγια από την κοινωνία να σε ανέχεται και να σε περιθάλπει τη στιγμή που εσύ θα τρέφεις απύθμενο κι αδικαιολόγητο μίσος εναντίον της. Όχι ρε φιλαράκι. Απλώς ΟΧΙ. Άντε γιατί κι εμείς υπήρξαμε 15χρονοι και μάλιστα την ίδια ακριβώς εποχή αλλά δε μας "έφαγε" άδικα και μπαμπέσικα κανένας Μελίστας. Ίσως γιατί παίζαμε με παιχνίδια για παιδιά κι όχι για αποβράσματα. Άει στο διάολο Μιχαλάκη κι εσύ κι οι όμοιοί σου.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ηλιθιοτητα σου θρίαμβος της άγνοιας σου ,

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρεις τι λες ,είσαι πολύ επικίνδυνος και αποβρασμα. Είσαι εσύ και όψιμο Καλτεζας

chessman είπε...

Ανέβασα τα σχόλιά σου μόνο και μόνο για να καταγραφεί ότι κάποιοι εκεί έξω συνεχίζουν να ζουν με αυτό το μίσος ενάντια στην κοινωνία που τους ανέχεται και με που με πολύ χαρά θα τους "φάει" κι αυτόυς με την κατάλληλη αφορμή. Μέχρι τότε μπορείς να λυσσάς ανενόχλητος στον καναπέ σου. Α, με την ευκαιρία τράβα και μια επανάσταση.