Κινέζικο μαρτύριο

Δεν ξέρω πώς τη βλέπετε εσείς την εναγώνια μάχη της Λούκας να μαζέψει την ηλιθιότητα που πέταξε προεκλογικά και που πήγαινε χέρι - χέρι μ' εκείνο τον απίθανο το Μίχα και την επαναλάμβανε μέσα στο λιμάνι του Πειραιά, ότι δήθεν "θα επαναδιαπραγματευτούν τη συμφωνία με τους Κινέζους". Εγώ πάντως διασκεδάζω αυτές τις μέρες πάρα πολύ με όλα αυτά. Είναι απολύτως προφανές ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα αφού οι Κινέζοι έχουν στα χέρια τους νόμο του Κράτους σε ισχύ, κυρωμένη συμφωνία από τη Βουλή των Ελλήνων και έχουν δώσει και (σοβαρές) προκαταβολές του συμφωνηθέντος τιμήματος. ΑΝ θέλουν θα συζητήσουν οι Κινέζοι, ΑΝ θέλουν θα υπαναχωρήσουν και ΑΝ θέλουν θα ασχοληθούν γενικώς με αυτή την οπερέτα που αποκτήσαμε για Κυβέρνηση. Εννοείται βέβαια ότι δεν θα θελήσουν τίποτα απ' όλα αυτά μια που επιτέλους κατόρθωσαν να βάλουν πόδι στην Ευρώπη και μάλιστα με όλους του τύπους. Το αστείο όμως είναι ότι υπήρξαν κάποιοι τόσο αφελείς-ηλίθιοι που πίστεψαν ότι θα μπορούσε η κάθε Λούκα να χαλάσει μια Διακρατική συμφωνία, άσχετα να ήταν σωστή, δίκαιη κλπ, λες κι επρόκειτο για το προξενιό καμιάς Σούλας με κανένα Ριρή. Επίσης θυμίζω ότι στο ίδιο πνεύμα είπε κι ότι θα ξανα-αγοράσει και τον ΟΤΕ από τους Γερμανούς, οι οποίοι έχουν κάνει καινούργιο συκώτι απ' το γέλιο ! Πάντως να δείτε που υπάρχουν ακόμα ανάμεσά μας κάποιοι που τρώνε αμάσητη την κάθε ... που πετάει ο κάθε πολιτικάντης του γλυκού νερού. Για να πάμε όμως και λίγο βαθύτερα, αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από την εκδήλωση της πολιτικής μας ανωριμότητας Έχουμε μάθει, και δυστυχώς έτσι ψηφίζουμε, να αποζητούμε το κράτος "πατερούλη" που δε μας νοιάζει πώς αλλά τα λύνει όλα τα θέματα. Σιγά μην κάτσω να προβληματιστώ επειδή ο ένας μου λέει ότι βρισκόμαστε σε δύσκολη οικονομική συγκυρία κι ότι θα πρέπει να συμμαζέψουμε τις σπατάλες, να περιορίσουμε τις αργομισθίες κλπ. Του ρίχνω φούμο στις εκλογές και βγάζω τον άλλο που θα τα κάνει ΟΛΑ. Και φραγκάκια θα μοιράσει, και τους Κινέζους θα κατατροπώσει, και τους Γερμανούς θα τους γελάσει, και "παιδιά θα μάς κάνει" ! Μα είναι δυνατόν να έχουν περάσει 35 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και να μην έχουμε ωριμάσει ακόμη καθόλου ; Να μην έχουμε αρχίσει καν να το βάζουμε το ρημάδι να σκεφτεί και λίγο για να μη μάς κοροϊδεύει ο κάθε Μαυρογιαλούρος ; Αλλά θα μου πεις αν το βάλουμε να σκεφτεί το "ακατοίκητο" μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε καμιά δυσάρεστη πραγματικότητα που να απαιτεί να ξεβολευτούμε. Για τέτοια είμαστε τώρα ;