Εννοώ όπως σωστά καταλάβατε τον απίθανο τον Τσίπρα. Πήρε ένα 17% (που ο ίδιος έσπευσε ν' αναγνωρίσει ότι δεν είναι όλο δικό τους ως επιλογή, απλά καταφύγιο της αντίδρασης του κόσμου) και νόμισε ότι μπορεί να ηγεμονεύσει το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Δηλαδή απ' το περιβόητο "μήνυμα της κάλπης" αυτός αυτό κατάλαβε ; Να πάρει τη διερευνητική εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης και να τη βάλει κάτω απ' το μαξιλάρι του για 3 μέρες κάνοντας ταυτόχρονα προεκλογικό αγώνα ; Στη συνέχεια να μη δέχεται κανένα σχήμα συνεργασίας με άλλες πολιτικές δυνάμεις της χώρας για το σχηματισμό βιώσιμης Κυβέρνησης ; Πολλοί το έχουν πει ήδη και δεν πρωτοτυπώ σίγουρα να υπενθυμίσω ότι αυτή είναι συμπεριφορά 7χρονου παιδιού. Τα στύλωσε καταγγέλοντας τον εκλογικό νόμο που δεν του έδωσε κι αυτουνού 50 έδρες και τέλος. Το τι συνέπειες είχε και μόνο η ανάδειξη του ονόματός τους στους εν δυνάμει Πρωθυπουργούς το διαβάσατε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτησή μου. Σκεφτείτε πλέον να γίνει κάποτε όντως Πρωθυπουργός.! Τέλος πάντων η προσφυγή ξανά σε εκλογές στην πιο ακατάλληλη στιγμή της Ιστορίας της Ελλάδας για δεύτερη φορά μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα, και στο μεταξύ να την έχουμε αφήσει ακυβέρνητη, είναι κάτι που θα βαρύνει τον Τσίπρα για πάντα. Η εποχή της πολιτικής αθωότητας, της αμεριμνησίας και του απόλυτου χαβαλέ πείτε στον Τσίπρα ότι τελείωσε. Α, και καλά θα κάνει να μεγαλώσει κάποτε και ν' αφήσει επιτέλους πίσω του την εποχή που ήταν πρόεδρος του 15μελούς του Λυκείου της Γκράβας όταν το διέλυσε κυριολεκτικά με την διαβόητη "επανάσταση των 16άρηδων" το '91-'92.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου