Επανερχόμενος εδώ δεν μπορώ να μην επισημάνω τα πολιτικάντικα παιχνιδάκια που είδαμε σε πλήρη ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της συζήτησης και ψήφισης του Μνημονίου 2 με τα συμπαρομαρτούντα του. Το high score το πέτυχε ο Αντωνάκης (ελάτε τώρα ένας είναι ο Αντωνάκης στην πολιτική). Έβαλε θέμα κομματικής πειθαρχίας (σαφώς πειστικότερα από τον ΓΑΠ που όλο φεύγει κι όλο μένει), διέγραψε τους 21 κι αμέσως μετά τους "σφύριξε" ότι αν ψηφίσουν τον εφαρμοστικό νόμο τους ξαναπαίρνει πίσω. Αποτέλεσμα ; Μ' έναν εκβιασμό δυο κέρδη. Και πέρασε το δικό του στην ψήφιση του Μνημονίου 2 και τους πειθανάγκασε να ψηφίσουν και τους εφαρμοστικούς μετά. Το άξιο παρατήρησης δεν είναι αυτό, που τα έχουμε συνηθίσει πια αυτά. Είναι η έκπληξη 2 Ευρωβουλευτών Ευρωπαίων (δυστυχώς δε συγκράτησα τα ονόματά τους) που το ανέφεραν μέσα στην Ολομέλεια. Δεν ήξεραν βέβαια ότι το θεματάκι της "διαγραφής" θα είχε και "ουρά". Φαίνεται τελικά ότι τους πήρε τους Ευρωπαίους κάπου 30 χρόνια να διαπιστώσουν και να παραδεχτούν τα Greek statistics. Αλλά φυσικά εμείς είμαστε άλλα 30 χρόνια μπροστά κι έχουμε ανακαλύψει και τα Greek politics.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου