Φτάνει πια, μην τρώτε άλλο παραμύθι

Πράγματι είναι λίγο προκλητικός ο τίτλος του άρθρου, αλλά σκοπός του δεν είναι να θίξει κάποιον, απλώς να προκαλέσει. Να προκαλέσει και να ξυπνήσει αν είναι δυνατόν όλο αυτόν το πολτό που αποτελούμε οι πολίτες αυτής της χώρας. Διότι δεν μπορεί να ισχύει τίποτα άλλο όταν επιτρέπουμε να μας "ταΐζουν" θεωρίες του τύπου "όπου να 'ναι βγαίνουμε στις αγορές", "σε λίγο αρχίζει η ανάπτυξη και τελειώνουν τα βάσανά μας" κλπ. Το μόνο που τελειώνει , για να μιλήσουμε αντικειμενικά και ρεαλιστικά, είναι η χρηματοδότηση της χώρας, η υπομονή του ξένου παράγοντα που κυβερνάει τη χώρα και φυσικά οι εθνικοί πόροι, τα λεφτά να το πω πιο λαϊκά. Καθημερινά γινόμαστε κοινωνοί κι ενός νέου προβλήματος, ενός νέου "πονοκεφάλου" της χώρας που, ω του θαύματος, κοινό παρονομαστή έχουν την έλλειψη χρημάτων. Έλλειψη χρημάτων στο (πρώην) ΙΚΑ να πληρώσει τους προμηθευτές του και τις παροχές υγείας των ασφαλισμένων του, έλλειψη χρημάτων στα ασφαλιστικά ταμεία λόγω ανεργίας, εισφοροδιαφυγής και ισοπέδωσης των μισθών/συντάξεων, έλλειψη χρημάτων στον μοναδικό πάροχο υπηρεσιών υγείας πια, τον ΕΟΠΥΥ, τόσο τραγική μάλιστα που προκάλεσε εμπλοκή στην τελευταία επίσκεψη της Τρόικας στην Ελλάδα. Κόψιμο συντάξεων (με διάφορες αιτιολογίες, δε μπαίνω στην ουσία του θέματος), κόψιμο κοινωνικών επιδομάτων (δικαίων και αδίκων), κόψιμο αποζημιώσεων, ασύλληπτη καθυστέρηση στην ανανέωση των ασφαλιστικών ικανοτήτων ιδιαιτέρως των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, πλήρης αποστέρηση της αγοράς από ρευστότητα (δάνεια πλέον δεν δίνονται σε κανέναν, για κανέναν λόγο και με καμία εγγύηση), νόμιμες απαιτήσεις του πολίτη αγνοούνται (επιστροφή ΦΠΑ, επιδοτήσεις εξαγωγέων, επιστροφή φόρου εισοδήματος αχρεωστήτως καταβληθέντος κλπ) ή τραγικά καθυστερούν έως παραγραφής ή ... εκδημίας του δικαιούχου και πολλά άλλα που μπορεί κάθε πολίτης αυτής της χώρας ν' αναφέρει απ' την προσωπική του εμπειρία. Κι όλα αυτά γιατί ; Διότι πολύ απλά έφτασε η τραγική εκείνη στιγμή που προφητικά είχαμε απ' αυτήν εδώ τη γωνιά προβλέψει (για να ευλογήσουμε και το blogάκι μας), όπου η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να θρέψει τα 11 εκατομμύρια των κατοίκων της. Τραγικό, ασύλληπτο, άδικο, ανήκουστο αλλά, αληθινό. Γι' αυτό θα απαιτηθεί το περιβόητο νέο κούρεμα του δημόσιου χρέους, γι' αυτό θα συνεχίσει η εσωτερική, λεγόμενη, υποτίμηση, γι' αυτό θα συνεχίσει και το 2014 (ήδη το ψελλίζουν δημόσια σιγά-σιγά) η ύφεση που τα ισοπεδώνει όλα, γι' αυτό θα ψάχνουμε κάθε μέρα να κόβουμε κοινωνικές παροχές (ήδη κόβονται δικαιούχοι του ΕΚΑΣ, κόβονται διαγνωστικές εξετάσεις και φάρμακα από την πρόσβαση του ασθενή κλπ), γι' αυτό θα πρέπει ν' απολύσουμε όσους χρηματοδοτούμενους απ' το Κράτος μπορούμε (δεν έχει καμία σημασία αν είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι, οι Υπάλληοι των ΟΤΑ κλπ), γι' αυτό οι επόμενες δύο γενιές είναι ήδη καμένες και χωρίς προοπτική και γι' αυτό εν τέλει θα πρέπει κάποτε να ξυπνήσουμε και να επανέλθουμε στη ζοφερή πραγματικότητα. Να δούμε γύρω μας το τοπίο και να οργανώσουμε την άμυνά μας ο καθένας όπως κι όσο μπορεί. Να δούμε πώς θα "βγούμε πέρα" και ταυτόχρονα να δούμε τι μπορούμε να προετοιμάσουμε για μέλλον στην επόμενη γενιά. Σε κάθε περίπτωση όμως αδέρφια, είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να πάψουμε να τρώμε το κουτόχορτο που μας ταΐζουν οι πολιτικοί ασχέτως χρώματος. Δείτε το ως υποχρέωση στον εαυτό σας και στην οικογένειά σας, δείτε ως σεβασμό στη νοημοσύνη σας, δείτε το από οποιαδήποτε σκοπιά θέλετε, αλλά προς Θεού, παρακαλώ πολύ φτάνει πια, μην τρώτε άλλο παραμύθι !