Πάλι οι ξένοι ;

Όσοι μας παρακολουθούν εδώ θα έχουν διαγνώσει μια τοποθέτηση σε σχέση με τη συμπεριφορά των ξένων στη χώρα μας. Αυτό όμως που έγινε στην Κρήτη, αν και δεν αφορά σε Έλληνα, νομίζω αρκεί για να ξεχειλίσει το ποτήρι. Υπενθυμίζω με λίγες λέξεις, πανούργος ξενοδόχος στην Κρήτη έχει ανακαλύψει τρόπο να απασχολεί κόσμο με ελάχιστο κόστος, ανασφάλιστους κι ανεξέλεγκτους. Ολλανδικό απόβρασμα κάνει τις διακοπές του στο ξενοδοχείο του επί δύο χρόνια και το τρίτο, φέτος, του προτείνει να δουλέψει για λίγα ψίχουλα και δωρεάν παράταση των διακοπών του. Οι γονείς επιστρέφουν στην Ολλανδία και το καμάρι τους αφού ληστεύει ένα 11χρονο Ρωσάκι στο τέλος αποπειράται να το σκοτώσει με απίστευτη αγριότητα και κυνικότητα επειδή τον ανακάλυψε και του ζήτησε πίσω τα κλοπιμαία ! Δεν πρόκειται φυσικά να μπω στην ουσία του εγκλήματος, αυτό είναι δουλειά άλλων. Αυτό που με συγκλόνισε πραγματικά είναι η δήλωση στην κάμερα ενός Έλληνα εργαζόμενου στην τουριστική "βιομηχανία" από την Κρήτη. Ο οποίος είπε περίπου το φοβερό : "γιατί εμένα μου ζητάνε καθαρό ποινικό μητρώο κι ένα σωρό προϋποθέσεις για να εργαστώ σ' ένα ξενοδοχείο και την ίδια στιγμή δίνουν δουλειά - τη δουλειά μου - στον κάθε απίθανο που δουλεύει ανασφάλιστος, ανεκπαίδευτος κι ανεξέλεγκτος ; Τώρα που έγινε αυτό το φοβερό που θα δυσφημίσει το νησί μου και θα μειώσει τους τουρίστες που θα έρθουν εδώ, ποιος με αποζημιώνει για όλα αυτά που θα χάσουμε και που περιμέναμε για να ζήσουμε απ' αυτά ;" Άντε λοιπόν αν του απαντήσεις αυτού του φουκαρά που με μια φράση-μαχαιριά τα είπε ΟΛΑ. Η πασίγνωστη παγκοσμίως πια Ελληνική κλεφτοκοτάδικη λογική. Εγώ να έχω τα κόστη μου χαμηλά, να μεγιστοποιώ την αρπαχτή μου και στα ... μου όλα τα υπόλοιπα. Και  μας τη λέει κι από πάνω ο κάθε Ελληνάρας ξενοδόχος διότι, λέει, έπεσε ο εσωτερικός τουρισμός. Επί χρόνια μας έγδαρε κανονικά, μας εκμεταλλεύτηκε χυδαία μας κορόιδεψε κανονικά και τώρα ψάχνει το €υρώ μας. Συμπέρασμα, οι Έλληνες δεν έχουν πλέον καμιά δυνατότητα και κυρίως διάθεση να στηρίξουν το κάθε λαμόγιο-ξενοδόχο, οι ξένοι ακούνε κάτι τέτοια και φρικάρουν και κάπου εκεί ξεπροβάλλει κι η περιβόητη ανάπτυξη που όλο την περιμένουμε κι όλο μας αποφεύγει. Τουλάχιστο από κάτι τέτοια περιστατικά βεβαιωνόμαστε για την οριστική διάψευση των προσδοκιών μας. Ο Θεός να μας λυπηθεί.