Έθνος σε νευρική κρίση !

Δυο ειδησάρια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κι εντυπωσιακά κάτω από άλλες συνθήκες, δίνουν την αφορμή για να μοιραστώ μερικές σκέψεις μου μαζί σας και που φαίνεται απλά να επιβεβαιώνουν κάποιες προβλέψεις μου. Πιο συγκεκριμένα, το πρώτο επεισόδιο αφορά τον πατέρα διακεκριμένο οδηγό αγώνων αυτοκινήτου που ανέβαινε μια ερημική διαδρομή με το αυτοκίνητο και το γιο του για συνοδηγό. Κάποια στιγμή διασταυρώνεται με άλλο αυτοκίνητο γίνεται κάτι που οδηγεί στο να διαπλικτιστούν οι δύο οδηγοί και συνεχίζουν τις αντίθετες πορείες τους. Μετά από λίγο αποδεικνύεται ότι έχει ακολουθήσει ο δεύτερος οδηγός το πρώτο αυτοκίνητο το σταματάει και πυροβολεί και τελικά σκοτώνει τον οδηγό αγώνων ! Το άλλο περιστατικό, που "έπαιξε" και στα κανάλια, αφορά στον ελεγκτή αστικών λεωφορείων που ζήτησε να δει το εισιτήριο επιβάτη, ο οποίος αντί άλλης κίνησης τον πυροβόλησε εν ψυχρώ και τον τραυμάτισε ελαφρά ! Τα δύο αυτά περιστατικά που έρχονται απλά να προστεθούν σε μια μακριά πια λίστα παρόμοιων, αποδεικνύουν αν μη τι άλλο ότι είμαστε πια μια χώρα σε νευρική κρίση. Γιατί τι άλλο να υποθέσει κανείς όταν για του ψύλλου το πήδημα αρχίζουμε να πυροβολούμε ο ένας τον άλλο. Υπάρχει τέτοια ένταση συσσωρευμένη πια στους πολίτες αυτής της χώρας που ήταν θέμα χρόνου ν' αρχίσει να ξεσπάει. Το θέμα είναι ότι ούτε και σ' αυτό ακόμα δεν είμαστε ικανοί. Στο να κατευθύνουμε σωστά την οργή μας. Σπεύδω να προλάβω τον κάθε κακόβουλο που θα ήθελε να με κατηγορήσει για προτροπή σε εγκληματικές πράξεις και άλλες δικολαβικές αηδίες, υπογραμμίζοντας ότι το να διαπιστώνεις το αυτονόητο δε συνιστά τίποτα το επιλήψιμο. Και το αυτονόητο εδώ είναι ότι δε σου φταίει σε τίποτα ο άλλος αν σου μείωσε το μισθό η Κυβέρνηση, αν σου έκοψε τα επιδόματα η Τρόικα, αν σου πήρε το σπίτι η τράπεζα για ψίχουλα, ή αν η γυναίκα και το παιδί σου έγιναν statistics (ξέρετε, ανεργία 15,6% κλπ). Το ακόμη θλιβερότερο όμως είναι ότι όλα αυτά τα είχαμε προβλέψει και όταν τα συζητούσαμε με χαρακτηριστικές φράσεις όπως "θα 'ρθει η στιγμή που θα δαγκώνουμε ο ένας τον άλλο" εισπράτταμε τη χλεύη και την ειρωνεία Τώρα φαίνεται ότι δικαιώνονται οι προβλέψεις μας αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δε μας κάνει ούτε χαρούμενους ούτε αισιόδοξους.