Αυτό πάλι τι ήταν με το Μαχμούτ Αμπάς ; Τον και καλά πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής. Προσπαθείς να προσεγγίσεις το Ισραήλ μόλις τα έσπασε με την Τουρκία (στην πολύ βαθιά λογική "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου") και στο καπάκι φέρνεις τον ξεβράκωτο εχθρό του για επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα ; Ωραία εξωτερική πολιτική. Με νοήμα και προοπτική. Δεν αντέχω πάντως και θα το πω. Με το που είδα την εικόνα του πεινασμένου Παλαιστίνιου στο ίδιο ακριβώς βήμα που την προηγούμενη μέρα στεκόταν ο Στρος-Καν, θυμήθηκα μια παροιμία που λένε στο χωριό μου : "εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ' άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια". Πού πάμε και μπλέκουμε ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου