Γλέζος

Ουφ τελείωσε κι η "περιπέτεια" της υγείας του Γλέζου. Τώρα λοιπόν μπορώ να σταματήσω να τρώω τα νύχια μου από την αγωνία και να καταθέσω και μερικές σκέψεις επ' αυτού. Κατ' αρχάς να δηλώσω εξ αρχής ότι δε συμφωνώ κι ούτε επικροτώ την κίνηση του "οργάνου" να ψεκάζει τον οποιονδήποτε από 30 εκατοστά. Από κει και μετά όμως δεν μπορώ να καταλάβω όλη αυτή τη φιλολογία περί του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς και τον αγωνιστή κλπ κλπ. Ωραία έκανε την ηρωική του πράξη τότε που την έκανε, τον ευχαριστήσαμε, τον τιμήσαμε κι όλα τα κάναμε. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι έχει την ασυλία να κάνει ότι θέλει και μάλιστα προκλητικώ τω τρόπω, παραβαίνοντας νόμους και κανόνες. Ωραία "φάμπρικα" βρήκε ο ΣΥΡΙΖΑ κι η εν γένει Αριστερά, βάζουμε το ιερό τοτέμ (Γλέζο) μπροστά κι αν τον πειράξουν θα κλαίμε όλοι μαζί και ξαμολάμε και το έτοιμο (πιασάρικο) κήρυγμα περί ιστορικού στελέχους κλπ Α, μην ξεχάσουμε και την ηλικία του (88) κάνει καλό γκέλ στα δελτία. Για να σοβαρευτούμε λίγο παρακαλώ πολύ. Αν θέλουν σεβασμό, οίκτο ή έλεος οι τυχόν μουστόγεροι να κάθονται σπίτι και να γράφουν επιφυλλίδες να μας δίνουν ρότα και παράδειγμα. 'Οχι να καταλύουν κάθε είδους έννομη τάξη και να μη μπορούμε να τους πούμε και τίποτα γιατί άκουσον άκουσον είναι, λέει, ιστορικά στελέχη της Αριστεράς. Κι όλο αυτό γίνεται πιο διασκεδαστικό αν σκεφτούμε ότι δεν υπάρχουν "ιστορικά στελέχη της Δεξιάς" (γιατί άραγε ;) που να διεκδικούν τέτοια ιδιότυπη ασυλία στις παρανομίες και στις προκλήσεις τέτοιου είδους !