Κρίση

Μπορεί με όλη αυτή τη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί να μην έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό (ακόμα), αλλά θα συμφωνήσετε ότι τουλάχιστο έχει αρχίσει να γίνεται ορατό ένα "μάζεμα" του κόσμου. Αφορμή για το σχόλιο πήρα από την εικόνα που αποκόμισα από το 3ήμερο. Ελάχιστα αυτοκίνητα να κινούνται στους δρόμους (εθνικό και επαρχιακό δίκτυο), κανένας χαρταετός υψωμένος στον ορίζοντα, αντίθετα χιλιάδες στοιβαγμένοι κι απούλητοι στα διάφορα μαγαζιά, τα καταλύματα γεμάτα απ' τους γνωστούς "έχοντες και κατέχοντες". Ακόμα και στο περιβάλλον του ο καθένας μας θα διαπιστώσει ότι φέτος λιγότεροι από πέρυσι πήγαν κάπου για το 3ήμερο της Καθαρής Δευτέρας. Στα κανάλια βέβαια κάποιοι θα έχουν και τα σχετικά νούμερα, αριθμός διελεύσεων από τα διόδια, αριθμός κρατήσεων στα καταλύματα κλπ που απλώς θα επιβεβαιώνουν την αίσθηση που έχει ο καθένας μας και που είναι αλάνθαστη. Φυσικά το πράγμα θα γίνεται ολοένα και χειρότερο μέχρι να φτάσει η Ελλάδα στο επίπεδο διαβίωσης που της αξίζει και δικαιούται. Απ' αυτό που ξεφύγαμε τεχνητά τα τελευταία 20 χρόνια με διάφορες λαμογιές και που επιτέλους ήρθε η ώρα να ξεπληρώσουμε Αυτό θα γινόταν έτσι κι αλλιώς κάποτε όσο κι αν κάποιοι αιθεροβάμονες πίστευαν και διέδιδαν το αντίθετο. Στο κάτω κάτω είμαστε μια τριτοκοσμική χώρα που δεν παράγει τίποτα, γεμάτη ασφυκτικά με δημοσίους υπαλλήλους, με στρατιές μαϊμού-αναπήρων, με τεράστια παραοικονομία και φοροδιαφυγή και που απλώς έτυχε και (τους) προέκυψε μέσα στην Ευρωζώνη. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η προσαρμογή και επαναφορά της φυσικής τάξης των πραγμάτων γίνεται βίαια υπό το πρόσχημα της διεθνούς κρίσης και κυρίως με όρους εθνικής υποτέλειας. Η φράση του Πρωθυπουργού μετά την συνάντηση κορυφής στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα που διέρρευσε από στενούς συνομιλητές του : "Η Ελλάδα δυστυχώς έχει απολέσει μέρος της εθνικής της κυριαρχίας", νομίζω λέει τα πάντα.