Σήψη

Τις τελευταίες ημέρες ήρθαν στη δημοσιότητα μερικά περιστατικά εγκληματικών πράξεων που κατά τη γνώμη μου έρχονται να υπογραμμίσουν την αλλαγή που έχει επέλθει στην κοινωνία μας κι έχει γίνει αυτό που λέμε ζούγκλα (χωρίς εισαγωγικά φυσικά). Μιλάω για τη σύλληψη των παιδιών του Διώτη, τη σύλληψη του αράπη μετά την αποτυχημένη απόπειρα ν' ανατινάξει το Αμερικανικό αεροπλάνο, τη σύλληψη του 32χρονου που πυροβολούσε μέσα από τη "τζιπούρα" του όποιον ήθελε κλπ. Η κοινή λεπτομέρεια που αναδεικνύει αυτό που λέγαμε πιο πάνω είναι ότι όλοι οι συλληφθέντες είναι αφράτοι βουτυρομπεμπέδες, μεγαλωμένοι στα πούπουλα από "καλές" οικογένειες. Πάνε τα βολικά άλλοθι του τύπου "παιδιά διαλυμένων οικογενειών", "η φτώχεια κι η ανέχεια τους οδήγησε στο έγκλημα" και διάφορα άλλα τέτοια ρηχά. Τώρα πια τα έχουν όλα κι απλώς αναλώνονται σε επιδείξεις ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΝΟΥΣ. Κι αυτό βέβαια είναι το πιο επικίνδυνο. Κι είναι επικίνδυνο γιατί για να το παλέψεις πρέπει να χτίσεις και να δώσεις αυτό που λέμε παιδεία. Κι αυτό ίσως να εξηγεί και γιατί η εγκληματικότητα στην Ελλάδα αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια και προφανώς δεν υπάρχει και προοπτική να μειωθεί. Αφού η παιδεία στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια σταδιακά, μεθοδικά και προσηλωμένα υποβαθμίζεται τι περιμένουμε μετά να γίνει ; Μέχρι τώρα είχαμε βρει τη λύση να πιάνουμε κανέναν σκουρούτσικο και να του φορτώνουμε τα τρέχοντα ανεξιχνίαστα εγκλήματα της περιοχής. Τώρα όμως που άρχισαν να πιάνονται και "γόνοι επωνύμων" σοβάρεψε το ανέκδοτο. Πάντως τώρα που το ξανασκέφτομαι μάλλον με την περιγραφή ζούγκλα έχω αδικήσει αυτό που σημαίνει στην κυριολεξία η λέξη, γιατί και τα πιο άγρια θηρία δεν πρόκειται ποτέ να αφαιρέσουν ή να καταστρέψουν τη ζωή ενός άλλου ζώου "έτσι για πλάκα" αν δεν ΠΡΕΠΕΙ να το φάνε. Ενώ οι "συνάνθρωποί" μας όμως ...