Μα τί ζούμε ;

Ήδη εδώ και μέρες έχει διαφανεί το αδιέξοδο στις συζητήσεις με την τρόικα και την τύχη της τελευταίας (;) αξιολόγησης. Ήδη το περιβόητο δημοσιονομικό κενό του '15 ανοίγεται σαν χάσμα μπροστά μας. Ήδη τα πράγματα, αντικειμενικά, εξελίσσονται χειρότερα απ' ότι αναμενόταν. Κι οι Ελληνάρες ; Τί κάνουν οι Ελληνάρες ; Πρώτα απ' όλα διαλύουν με όποιο τρόπο μπορούν τα Πανεπιστήμια. Ασχημονούν και τραμπουκίζουν. Κάποιοι άλλοι προχωρούν σε απεργίες, έτσι για να ξεμουδιάσουν και λίγο απ' τη δουλειά που δεν έκαναν και να συμπληρώσουν και τα κομματικά τους ένσημα ορισμένοι άλλοι. Λόγω τρομακτικής οικονομικής στενότητας δεν μπορεί να λειτουργήσει πλέον τίποτα. Στη Παιδεία ο Λοβέρδος παρακαλάει του καθηγητές να πάνε να δουλέψουν τσάμπα και θα τους δώσει μόρια για μελλοντικούς ανύπαρκτους διαγωνισμούς. Λογικό ήταν κι οι καθηγητές να προτιμήσουν να παραμείνουν αξιοπρεπείς άνεργοι και του έδειξαν και από ένα "μόριο" ο καθένας. Στην Υγεία ο Βορίδης δεν πληρώνει κανέναν προμηθευτή. Ειδικά τις ιδιωτικές κλινικές και τα εργαστήρια, κούρεμα στο κούρεμα έφτασε και τους πήρε και το σκαλπ. Τέλος πάντων να μην κουράζω άλλο, είναι γνωστά τα χάλια μας. Κι ο Ελληνάρας ; Στην απέραντη νιρβάνα (όσοι τέλος πάντων έχουν να φάνε κάτι και δεν φεύγουν όπου να 'ναι να συναντήσουν το Δημιουργό τους). Περιμένει ακόμη ν' αρχίσει να βρέχει λεφτά, επιδοτήσεις, επιδόματα, θέσεις εργασίας, α, εσχάτως και voucher. Για το λόγο αυτό παριστάνει ότι συντάσσεται με το ΣΥΡΙΖΑ, του δίνει την απαραίτητη έπαρση της πρωτιάς στα γκάλοπ και στο μεταξύ δεν παραλείπει να υπονομεύει και να σαμποτάρει ότι παραγωγικό απέμεινε σ' αυτή τη χώρα. Και μέρα παρά μέρα θα θυμηθεί ν' απαιτήσει κανένα κούρεμα του χρέους, κανένα καινούριο πακέτο διάσωσης αλλά χωρίς νέο μνημόνιο, και να τραβήξει και κανένα βρισίδι στη Μέρκελ ή στο Σόιμπλε που δε συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του. Ειλικρινά τώρα, πείτε μου, δε σας έχει δημιουργηθεί κι εσάς η εντύπωση ότι κάτι κάνουμε λάθος σαν λαός ; Ζούμε πραγματικά μεγάλες στιγμές που θα 'λεγε κι ο Βασίλης Σκουντής αν περιέγραφε καμιά περιφανή νίκη της Εθνικής μας στο μπάσκετ. Κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη το θέμα αυτή τη στιγμή δεν είναι ούτε ποιος θα φωτογραφίζεται δίπλα στη Μέρκελ σαν Πρωθυπουργός μετά τις 22 Μαρτίου που θα γίνουν οι εκλογές, ούτε αν η ταφόπλακα στην όποια πολιτική καριέρα του Βενιζέλου θα λέγεται ΠΑΣΟΚ, ΔΗ.ΠΑΡ. , ΕΛΙΑ ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο ζαρζαβατικό, Το θέμα είναι ν' αποκτήσουμε κάποτε ένα Εθνικό Σχέδιο. Ένα Σχέδιο που σίγουρα θα περιλαμβάνει την προσωπική μας θυσία, την υπομονή μας, τη φορολογική μας συνέπεια, την ανάκτηση της Εθνικής μας συνείδησης, και πάνω απ' όλα την Εθνική μας υπερηφάνεια. Α, και να μην κάνουμε πολύ θόρυβο γιατί ενοχλείται ο Καμμένος και αποσπάται απ' το ν' αποκρούει απόπειρες δωροδοκίας των Βουλευτών του,

Τα δύο προηγούμενα posts ξέμειναν στα drafts κι ανέβηκαν για ιστορικούς λόγους. Αφορούν στο 2011 :-(

Τα γεγονότα της πλατείας Συντάγματος με ... άλλο μάτι

Δείτο το οπωσδήποτε !

http://do-it-like-pasxos.blogspot.com/2011/07/blog-post.html?spref=fb

Προσευχηθείτε

Να το επισημάνουμε κι εδώ γιατί προχθές Τετάρτη με την απεργία μπορεί και να θάφτηκε το ειδησάριο. Κάποιοι σκότωσαν έναν αλλοδαπό στο κέντρο της Αθήνας. Οπότε τηρουμένων των αναλογιών σήμερα-αύριο περιμένουμε τα αντίποινα από τους σκουρούτσικους. Γεγονός είναι ότι δυστυχώς έγινε αυτό που τόσο καιρό φοβόμασταν, άνοιξε ο κύκλος του μίσους και του αίματος. Το αμέσως χειρότερο είναι ότι η Κυβέρνηση τελεί σε πλήρη σύγχυση κι αμηχανία για το ζήτημα. Ο Πρωθυπουργός συνεχίζει τη dolce vita του κάπου στο Όσλο, η παιδική χαρά που έμεινε πίσω κι έχουμε για Κυβέρνηση έβγαλε μια ανακοίνωση που κάνει τα πράγματα χειρότερα γιατί απλά επιβεβαιώνει αυτό που όλοι υποπτευόμαστε, ότι δηλαδή με πρόσχημα την κρίση η Ελληνική Αστυνομία τελεί υπό διάλυση κι αποσάθρωση κι αυτό μετά λέγεται αντιμετώπιση του θέματος. Στο μεταξύ χαροπαλεύει και το παλικάρι που δέχτηκε δολοφονική "γκλοπιά" στο κεφάλι. Και μου δημιουργήθηκε η απορία, πώς γίνεται και τις κατά λάθος "γκλοπιές", τα τρακαρίσματα με τις ζαρντινιέρες κλπ τα δέχονται πάντα Έλληνες και ποτέ κανένας ξένος ; Έτσι στατιστικά βρε αδερφέ δε θα 'πρεπε κάθε που ξεσπάει κανένα μπάχαλο κι ορμάνε για πλιάτσικο όλοι αυτοί οι εξαθλιωμένοι αλλόθρησκοι κι αλλόφυλοι, να έχουμε κι από κει κανένα θύμα ; Εντάξει συμφωνώ δεν είναι λύση να "τρως" έναν εδώ κι έναν εκεί τη στιγμή που υπολογίζονται ήδη 4 εκατομμύρια μέσα στην Ελλάδα και οι αντιδράσεις που θα προέκυπταν θα ήταν φυσικά δυσανάλογα μεγάλες, αλλά νομίζω ότι κι εκεί ακόμα τυγχάνουν μιας ιδιότυπης προστασίας όλοι αυτοί οι απίθανοι. Τέλος πάντων φρονώ ότι το θέμα έχει αρχίσει να ξεφεύγει και το μόνο που μπορώ να πω ότι μας έμεινε ως ελπίδα λύσης είναι, προσευχηθείτε !

Γύρω-γύρω κρίση και στη μέση βρέχει Προέδρους

Δεν ξέρω τί έχει συμβεί τελευταία κι έχει γεμίσει ο τόπος υποψήφιους Προέδρους της Δημοκρατίας. Άλλοι προτείνονται από τη ΝΔ που αγωνιά με τον τρόπο αυτό να προσελκύσει τους Ανεξάρτητους Βουλευτές και να παρατείνει το βίο αυτής της Κυβέρνησης, άλλοι προτείνονται από το ΠΑΣΟΚ με μόνο στόχο να παραταθεί η παρουσία του ΒΒ (Βαγγέλης Βενιζέλος) στον πολιτικό χάρτη, διότι ακολούθως απλώς εξαφανίζεται, κι άλλοι ακούγονται απλώς για να "καούν" όπως λέγεται και ν' ανοίξουν το δρόμο για τα "δυνατά χαρτιά" της κάθε παράταξης. Τα θέματα εδώ είναι δύο, Πρώτα απ' όλα για ποιο ακριβώς λόγο να τα έχει παρατήσει όλα στον αυτόματο η Κυβέρνηση (Ο Θεός να την κάνει) και να παίζει τον παπά 10 ολόκληρους μήνες με ονόματα, σενάρια και λοιπές τρίχες περί του θέματος "εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας" πριν έρθει η η κατάλληλη στιγμή, που ακόμη αργεί ; Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι τα έχει λύσει όλα και η μόνη προτεραιότητα πλέον είναι ο Πρόεδρος ; Βεβαίως και το θεματάκι οφείλει ν΄απασχολεί τον Σαμαρά, αλλά μόνο παρασκηνιακά κι αρκούντως αθόρυβα. Όχι έτσι που να προδίδει πλήρη εγκατάλειψη του Κυβερνητικού έργου εξ αιτίας του κυνηγιού προθύμων να εξαργυρώσουν την ψήφο τους στις κρίσιμες ψηφοφορίες του Μαρτίου. Έτσι είναι κ. Σαμαρά. Όταν ασχολείστε όλη μέρα με το αν ο (κάθε) Λοβέρδος μπήκε στο μαντρί απ' την αριστερή πόρτα κι όχι τη δεξιά, με το τί θα κάνει η Αυτού Εξοχότης ο (κάθε) Αηδόνης, πώς θα διασώσετε το φουκαρά τον κυρ-Φώτη που τώρα στα γεράματα τον ξεφτίλισαν ανελέητα και θα μείνει κι άνεργος και χωρίς σύνταξη (ΕΚΑΣ δικαιούται άραγε ; ), φυσικό είναι να ανακαλύπτετε εκπλήξεις με τα λάθη του ΕΝΦΙΑ κατόπιν εορτής και μετά να φταίνε οι Υπηρεσιακοί Παράγοντες γενικώς κι αορίστως (φυσικά κι είναι γνωστοί όλοι με ονοματεπώνυμα κι έχουν όλοι μπει στις θέσεις αυτές από κάποιον Παπακωνσταντίνου, αν τον θυμάστε ακόμα τον εθνικό μας απατεώνα). Το άλλο μεγάλο θέμα είναι ότι με όλη αυτή την παρωχημένη κωμωδία έδωσε η Κυβέρνηση στην Τρόικα λαβή να μας δυσκολέψει κι άλλο τη ζωή μη δίνοντας την τελευταία μας αξιολόγηση και δόση απαιτώντας πολιτική σταθερότητα, εγγυήσεις Κυβερνητικής μακροημέρευσης κι άλλα τέτοια δύσκολα για την παραπαίουσα Κυβέρνηση. Συμπέρασμα. Όσο δεν ξεκολλάει από τις παιδικές ασθένειες ο κ. Σαμαράς με κυριότερη το να θεωρεί υποχρέωσή του να ηγείται του πολιτικού παιχνιδιού με κάθε κόστος, δεν πρόκειται να την "πάει μακριά τη βαλίτσα".  Όλοι οι υπόλοιποι αρχηγίσκοι δεν έχουν κι ούτε  μπορούν τίποτα άλλο να κάνουν και έχουν βρει νόημα στη ζωή τους με το ν' ασχολούνται με τα σενάρια πέριξ της λεγόμενης Προεδρικής εκλογής. Εξαιρείται ο αιώνιος Πρόεδρος του 15μελούς της Γκράβας (Τσίπρας) που ζει το μύθο του αντιγράφοντας το μπαμπά Παπανδρέου στο παπατζιλίκι και ξεπερνώτας τον γιο Παπανδρέου σε επιπολαιότητα κι ηλιθιότητα φωνάζοντας δεξιά και κυρίως αριστερά "λεφτά θα βρούμε". Εσείς όμως κύριε Σαμαρά έχετε άλλο ρόλο κι έχετε αναλάβει άλλες θεσμικές υποχρεώσεις. Σεβαστείτε το ρόλο και τη θέση σας και μην αδικείτε άλλο τον εαυτό σας. Όσο για σας φίλοι αναγνώστες, προτείνω να προσέχετε κάθε μέρα το κινητό σας αν έχει καλό σήμα και επαρκή φόρτιση διότι, με τη φόρα που πήραν, από στιγμή σε στιγμή μπορεί να χτυπήσει για να σάς "βολιδοσκοπήσουν" αν δέχεστε να γίνετε ο επόμενος Πρόεδρος της πολύπαθης Ελληνικής Δημοκρατίας. 

Λαϊκισμός

Επιτρέψτε μου να συνεχίσω με το θέμα του ευκαιριακού λαϊκισμού που έχει αρχίσει να περισσεύει ιδιαίτερα τώρα στην εποχή της κρίσης. Παίρνω αφορμή από μια ιστορία που έλαβε χώρα πριν λίγους μήνες αλλά ξεθάφτηκε και πάλι λόγω έλλειψης ρεπορτάζ κι ειδήσεων. Πρόκειται για μια γυναίκα που ζούσε με μηχανική υποστήριξη στο σπίτι της και πέθανε όταν η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα το οποίο δεν μπορούσε πλέον να πληρώνει μετά την τελευταία μείωση στη σύνταξή της που ελάμβανε από τον ΟΓΑ. Έσπευσαν λοιπόν διάφοροι επαγγελματίες παπατζήδες και λαϊκιστές να κόπτονται και να ολοφύρονται για το απάνθρωπο και άδικο κλπ κλπ του θέματος. Φυσικά και δεν προσπαθώ να κάνω τον προκλητικό ή τον απάνθρωπο αλλά θα ξεκινήσω ρωτώντας πού ήταν όλοι αυτοί να της στείλουν κανένα "ψιλό" να μπορεί να πληρώνει το ρεύμα της που της ήταν τόσο ζωτικά απαραίτητο ; Μα θα μου πείτε, είναι δυνατόν η ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα έτσι ανάλγητα σε τέτοιες ευαίσθητες περιπτώσεις ; Ο λόγος που το κάνει είσαι πάλι ΕΣΥ φίλε αναγνώστη. Κάάάποτε στην παλιά Ελλάδα που έβρεχε λεφτά από τον ουρανό και κανείς ποτέ δε διερωτήθηκε αν τα δικαιούται και πόσα, αν θα πρέπει να επιστρέψει τα δανεικά και πότε  και τέλος πάντων ήταν όλοι ευτυχισμένοι, αποκομμένοι από τη λογική και τυφλωμένοι από την ασύδοτη διεκδίκηση του προσωπικού οφέλους με κάθε κόστος, σ' αυτή τη χώρα λοιπόν που δεν υπάρχει πια και που δεν πρόκειται να ξανα-υπάρξει, όποιος αποφάσιζε να μην πληρώσει για το ρεύμα που είχε καταναλώσει, δεν είχε να φοβηθεί πρακτικά τίποτα αφού η τότε κραταιά και κρατική ΔΕΗ είχε απέραντους πόρους και δεν ασχολούνταν σοβαρά με τέτοιες περιπτώσεις σαν και την εν λόγω, ιδίως όταν απέπνεαν και μια εσάνς κοινωνικής ευαισθησίας, "σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" (τις θυμηθήκατε τώρα αυτές τις παπαριές που μάθαμε επί Σημίτη ;) και άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια. Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια, που μας φαίνονται πλέον αιώνας διότι όλη η χώρα κρεμάστηκε κυριολεκτικά στα μανταλάκια όταν χρεοκόπησε επισήμως, της επιβλήθηκε σχέδιο αποπληρωμής των δανεικών που λέγαμε πριν και μάλιστα ασφυκτικά εποπτευόμενο και στέγνωσε από την απελπιστική έλλειψη ρευστότητας. Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο βρήκε επαρκή, κατά τη γνώμη του, προσχήματα ο Ελληνάρας να μην πληρώνει τις υποχρεώσεις του που ώ του θαύματος του φαίνονταν ολοένα πιο δυσβάσταχτες και παράλογες. Έτσι σκαρφίστηκε το κίνημα του "δεν πληρώνω-ξεκαυλώνω", το κίνημα των "αγανακτισμένων με το φραπέ στον καναπέ" και άλλα πολλά τέτοια επιθεωρησιακά νούμερα. Αντίστοιχα κι οι ΔΕΚΟ άρχισαν να εφαρμόζουν λίγο πιο σκληρές πρακτικές προκειμένου να δώσουν ένα μήνυμα του τύπου "ο χαβαλές τελείωσε" και φυσικά να καταφέρουν να εισπράξουν και κάτι από αυτά τα φέσια. Κάπου εκεί μέσα χάθηκαν μέχρι και ανθρώπινες ζωές όπως της γυναίκας που αναφέραμε στην αρχή. Τραγικό περιστατικό χωρίς αμφιβολία. Θα μπορούσε να αποφευχθεί αν είχε εντοπιστεί έγκαιρα από τη ΔΕΗ, σίγουρα. Δε θα είχαμε φτάσει ποτέ εδώ όμως σύντροφοι αν πληρώναμε όλοι κανονικά για τις υποχρεώσεις μας ή έστω αν είχαμε συνδράμει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ συνανθρώπους  μας για να μπορούν ν' ανταπεξέρχονται στις υποχρεώσεις τους με αξιοπρέπεια. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορεί να είναι στάση τα κροκοδείλια δάκρυα πάνω στον τάφο αυτής της γυναίκας κι ο ευκαιριακός λαϊκισμός πάνω στο κουφάρι της. Ιδίως από καλοβολεμένους, ζάπλουτους mediaρχες. Έ, κύριε Χατζηνικολάου ; 

Έλεος πια με την αφόρητη υποκρισία

Οι πιο ενημερωμένοι περί την επικαιρότητα γνωρίζετε για την περίπτωση μιας 12χρονης Ρωσίδας που πέθανε στα Σεπόλια διότι δεν της έδιναν τσάμπα περίθαλψη και φάρμακα. Θα μου πείτε τέτοια δράματα συμβαίνουν καθημερινά στην πτωχευμένη Ελλάδα, τι το ιδιαίτερο μ' αυτή την περίπτωση ; Το περίεργο εδώ είναι η περισσή υποκρισία με την οποία όλοι οι αριστερόστροφη ιντελιγκέντσια (αφού μιλάμε για Ρωσίδα ας θυμηθούμε τα ξύλινα κομμουνιστικά μας) περιέβαλλε απ' την πρώτη στιγμή την περίπτωση. Και να οι αναρτήσεις στα social media και να οι λογαριασμοί για να μαζευτούν χρήματα για την κηδεία της και να οι καταγγελίες του ανάλγητου Συστήματος Υγείας που την άφησε αβοήθητη. Και να η οργή να ξεχειλίζει προσθέτω εγώ, οργή με την υποκρισία όλων αυτών των χαβαλέ αριστερών με τα λεφτά του άλλου. Πού να τα βρει ρε συντρόφια τα λεφτά το Εθνικό Σύστημα Υγείας για να περιθάλψει τη Ρωσιδούλα που σημειωτέον δεν εισέφερε ούτε αυτή ούτε η μάνα της ούτε ένα € τσακιστό σε αυτή την έρμη τη χώρα ; 330.000 ελευθερο-επαγγελματίες δεν έχουν σήμερα που μιλάμε περίθαλψη διότι δεν κατάφεραν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές στον ΟΑΕΕ για έναν ή περισσότερους μήνες. Δεν έχουν ασφαλιστική ικανότητα να "γράψουν" ένα φάρμακο για την πίεση ή το ζάχαρό τους κι ας έχουν πληρώσει ήδη εκατοντάδες χιλιάδων € έκαστος στο Ταμείο τους στη ζωή τους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην οικονομικά υποδουλωμένη  Ελλάδα είναι η (ΜΗ) βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων και θα έχουμε τον κάθε αριστερο-αυτιστικό να ζητάει πόρους για την τάδε ψυχοπονιάρικη περίπτωση ή τη δείνα τραγική ιστορία ΤΣΑΜΠΑΤΖΗΔΩΝ ; Διότι, εντάξει, ωραία και πιασάρικα τα συνθήματα περί ανθρωπισμού, κοινωνίας αλληλεγγύης, κλπ κλπ αλλά το θέμα εδώ που βρισκόμαστε είναι ποιος πληρώνει, τι προηγείται και τι έπεται και ποιος ορίζει αυτές τις προτεραιότητες. Εύκολο είναι να λες "μην κόβετε την ασφάλιση στον επαγγελματία που δεν πλήρωσε τις εισφορές του", "μην αποκλείετε από τις παροχές τον (λαθρο-) μετανάστη" , αλλά δε σε είδα έξυπνε αριστερούλη μου να τον προσλαμβάνεις στη δουλειά σου τον μετανάστη, ούτε να πληρώνεις εισφορές και γι' αυτούς που έχεις κι εκμεταλλεύεσαι. Έλεος πια με την υποκρισία ! 

Συγκεντρώσου για Ευρωβουλή ψηφίζεις, όχι για Πρόεδρο 15μελούς στο σχολείο !

Τελικά η Ελλάδα "δεν την παλεύει" με τίποτα, για να χρησιμοποιήσω μια προσφιλή φράση από την αργκό των νέων. Των νέων που επιδεικτικά κοιμούνται στο σκοτάδι της άγνοιας περί των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών θεμάτων της χώρας. Έχουν βολευτεί πίσω από το "δεν ασχολούμαι εγώ με την πολιτική","όλοι ίδιοι είναι", "όλα τα λαμόγια μπαίνουν στην πολιτική για να φάνε" κλπ. Παρ' όλα αυτά θα τρέξουν πολλοί απ' αυτούς να ψηφίσουν. Κάτι λίγοι θα ψηφίσουν "ότι ψηφίζει η οικογένεια χρόνια τώρα", κάτι ακόμη λιγότεροι ότι τους σφυρίξει η διαφήμιση, η μόδα, οι "τάσεις" στα social media κι οι υπόλοιποι θα πάνε να το ρίξουν στη Χρυσή Αυγή, γιατί "τόσα χρόνια τι προκοπή είδαμε και με τους άλλους ;" Ευτυχώς, δηλαδή, που η μεγάλη μάζα των νέων δε θα πάει να ψηφίσει (ελπίζω κι εύχομαι, με βάση τα παραπάνω) νομίζοντας ότι η αποχή αποτελεί πολιτική στάση, ότι έτσι "στέλνουν το μήνυμα" και λοιπές αηδίες. Φυσικά η συζήτηση αφορά τις Ευρωεκλογές κι όχι τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, όπου θεωρώ πολύ ηλίθιο το να πάει κάποιος να ψηφίσει για Δήμαρχο ή για Περιφερειάρχη κάποιον με κομματικά κριτήρια ιδίως φέτος που τα κόμματα δεν τόλμησαν καν να δώσουν χρίσματα σε υποψηφίους φοβούμενα (και σωστά) τη συντριβή και τη χλεύη. Άρα το αποτέλεσμα θα το κρίνουν και πάλι εκείνες οι 400.000 περίπου ψηφοφόρων που συνοπτικά αναφέρονται ως αναποφάσιστοι και που κατ' ουσίαν αποτελούν το διακύβευμα των επερχόμενων Ευρωεκλογών, κατά την ταπεινή μου άποψη. Είναι η κρίσιμη μάζα που θα μπορούσε να στείλει δύο σίγουρα κι υπό προϋποθέσεις τρεις Βουλευτές στην Ευρωβουλή που προστιθέμενοι στους υπόλοιπους θα έστελναν κι ένα μήνυμα του "πώς ψηφίζει η πτωχευθείσα κι οικονομικά υποδουλωμένη Ελλάδα". Η λογική λέει ότι κανονικά ο Σαμαράς δεν δικαιούται άλλη ανοχή που μας γονάτισε όλους άκριτα χωρίς να έχει πετύχει τίποτα σε οποιαδήποτε διεκδίκησή του με την Τρόικα, ο Βενιζέλος απλά δεν υπάρχει και κρύβεται πίσω από κάτι "Ελιές", ο Τσίπρας με το τσίρκο του δεν αντέχει καν σε συζήτηση. Στην κατηγορία "ευθυμήσαμε πάλι" δίπλα στον Τσίπρα στέκεται επάξια κι ένας Θεοδωράκης με μόνο τεκμήριο το ότι μας έτριβε στη μούρη τη φάτσα του χρόνια τώρα η εγχώρια διαπλοκή των mediaρχών. Στις 400 αυτές χιλιάδες ψηφοφόρων ανήκουν εξ ορισμού κι αυτοί που λέμε ότι τη βασανίζουν την ψήφο. Εκεί βρίσκεται όλη η ελπίδα για ένα σωστό μήνυμα από την εκλογή των Ελλήνων Ευρωβουλευτών. Μην ξεχνάτε ότι η σύνθεση της επόμενης Ευρωβουλής θα κρίνει πολλά για το μέλλον μας. Βρισκόμαστε στη στιγμή που έχει αναδειχτεί η ιστορική ανάγκη να μετασχηματιστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε κάτι πιο ουσιαστικό από μια Διακρατική Υπερδομή με ανύπαρκτα όργανα, ένα ασαφές πολιτικό πλαίσιο κι ένα αόρατο Διευθυντήριο. Μέσα στην επόμενη πενταετία θ' αρχίσει ν' αναδεικνύεται ο ρόλος της Ολομέλειας, κι η  δύναμη του μόνο αιρετού οργάνου της όλης υπόθεσης που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι κρίμα κι άδικο για τις επόμενες γενιές να πάμε και να ψηφίσουμε την κάθε απίθανη τηλεπερσόνα που μάς σέρβιρε το κατεστημένο των πάλαι ποτέ μεγάλων κομμάτων, ή των νεόκοπων αερόμυαλων δημοσιογράφων. Μην επιτρέψουμε σε κανέναν να πιστεύει ότι ο Μαυρογιαλούρος κι οι πρακτικές του  ζουν κι ότι ακόμη καταφέρνουν να μας κοροϊδεύουν. "OMG και τρία LOL", που λένε κι οι ανεγκέφαλοι νέοι που λέγαμε στην αρχή.

Αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτα

Τελικά έχουμε βαλθεί ν' αποδείξουμε ακριβείς όλους όσους προέβλεπαν ότι αυτή η χώρα δεν μπορεί να σωθεί πλέον ούτε με βοήθειες, ούτε με κουρέματα χρέους, ούτε με τίποτα. Αφορμή γι' αυτή την προφανή κι αυταπόδεικτη διαπίστωση αποτέλεσε η ίδρυση του 15ου κόμματος από τον Ιούνιο του 2012, οπότε κι είχαν γίνει οι τελευταίες εκλογές. Ανοίγω μια παρένθεση εδώ για να πω ότι δεν περιλαμβάνω στο μέτρημα το "εγχείρημα" του Θεοδωράκη που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να θεωρηθεί κόμμα με τίποτα. Άλλωστε το είπε κι ο ίδιος "αν αποτύχω θα προσπαθήσω να επιστρέψω στη δημοσιογραφία". Να πετύχαινες πού ρε φιλαράκι ; Να σώσεις (κι εσύ) τη χώρα ; Επειδή σου έκατσε κι έπιασε το εστιατόριο και βγάζεις ένα γενναίο μεροκάματο από κει νόμισες ότι με οτιδήποτε αλλότριο της ιδιότητάς σου εγχείρημα καταπιαστείς θα πετυχαίνει ; Κι ας αφήσω τα στελέχη του "κόμματος" που δε λέγονται καν, από θέσεις ; Τί ήταν αυτή η "έκθεση ιδεών κι ευχών" που σου ανακύκλωσαν όλα τα θολοκουλτουριάρικα media με τα οποία αλληλοδιαπλέκεσαι ; Ξέρεις πόσα τέτοια και πιο στοιχειοθετημένα μάλιστα λέγονται  καθημερινά στα καφενεία μετά από λίγα τσίπουρα και τον απαραίτητο πρόλογο "αχ, κάντε μια μέρα Πρωθυπουργό και να δείτε τι θα κάνω" ; Θεοδωράκης, η ελπίδα του τόπου. Τέλος πάντων ευθυμήσαμε πάλι. Για να επανέλθω στο θέμα μας, αυτή η είναι έννοια του πώς αντιλαμβάνεται την κρίση ο Έλληνας. Αντί να βάλουμε τα κεφάλια κάτω και να δουλέψουμε αγόγγυστα μπας και παράγουμε επιτέλους τίποτα κι αρχίσουμε ν' απομειώνουμε σιγά-σιγά το δυσθεώρητο χρέος το οποίο δημιουργήσαμε αφρόνως "ζώντες ασώτως", ασχολούμαστε καθημερινά με το ψώνιο του κάθε απίθανου που νόμισε ότι θα σώσει κι αυτός την Ελλάδα κάνοντας άλλο ένα κομματίδιο το οποίο και κανείς δε θα μάθει ποτέ, μόνο και μόνο για να φτάνει σε οργασμό κοιτώντας τη μάπα του στον καθρέφτη κι αποκαλώντας τη "αρχηγέ". Σοβαρά τώρα, υπάρχει κανείς άνθρωπος σ' αυτή την καθημαγμένη χώρα που μπορεί να μας πει τι πρεσβεύει (όχι τι υπόσχεται) καθώς και τον ιδεολογικο-πολιτικό φορέα των : "Συμφωνία για τη νέα Ελλάδα", "Δραχμή", "Πλάνο Β", "Ένωση πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ" και πολλών άλλων τέτοιων φαιδροτήτων ; Το πολύ πολύ να βρεθεί κανένας μερακλής να σου πει "α, το κόμμα του Λοβέρδου, ή του Κατσανέβα, ή του Αλαβάνου, ή του Μόσιαλου" (αντίστοιχα), αλλά μέχρι εκεί. Γεμίσαμε αρχηγούς και καθόμαστε και περιμένουμε να βρέξει ανάπτυξη, ή εξωτερική βοήθεια, ή κατακλυσμιαίες αλλαγές που θα μας ευνοήσουν στο να τη "σκαπουλάρουμε", ανάλογα με την ιδεολογική αφετηρία του καθενός. Α, και στο τέλος πάντα θα φταίει η Μέρκελ κι ο Σόιμπλε. Σωστά επαναστάτες του καναπέ ; Ε, συντρόφια ;

Να 'μαστε πάλι

Όχι ο τίτλος δεν αναφέρεται στο γράφοντα που χάθηκε για λίγο από δω. Αναφέρεται στο ζώο εκείνο που κατέστρεψε τη ζωή του κοριτσιού έτσι για την πλάκα του και που χθες καταδικάστηκε σε ισόβια συν 25 χρόνια, κάθειρξη. Πρόκειται για ακόμη έναν εκπρόσωπο αυτής της κτηνώδους ράτσας, αυτών των ανεγκέφαλων όντων που βρήκαν βολικό καταφύγιο στο Ισλάμ και που όσο είναι μέσα στις χώρες καταγωγής των δε μας νοιάζει η ύπαρξή τους. Μας νοιάζει και μάλιστα πολύ όταν έρχονται στη χώρα μας με όλα αυτά τα σκουπίδια μέσα στο κεφάλι τους. Ποια ; Ότι η γυναίκα είναι κατώτερο ον απ' τον άνδρα, ότι η γυναίκα υπάρχει μόνο για να χρησιμοποιείται ως μηχανή αναπαραγωγής κι ως σκεύος ηδονής κατά το δοκούν κι ότι ο άνδρας έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω της ανάλογα με τα κέφια του. Καμία υπερβολή, αγαπητοί φίλοι. Σ' αυτές τις λίγες φράσεις συμπυκνώνεται όλη η φιλοσοφία και στάση ζωής που πρεσβεύει το Ισλάμ. Γι' αυτό άλλωστε κρατούν πεισματικά και μεθοδικά αμόρφωτους και μακριά από κάθε Παιδεία όλους αυτούς τους υπανθρώπους. Διότι σε κάθε άλλη περίπτωση δεν ήταν δυνατόν να ασπαστεί κανείς τέτοιου είδους επιταγές, είτε από θρησκεία είτε από Κράτος. Κι επανέρχομαι στο θέμα μας. Βρέθηκε λοιπόν στην Ελλάδα ένα τέτοιο ζώο, έχοντας απαρνηθεί κι εγκαταλείψει ότι τον γέννησε ή τον έδενε με τη χώρα του, μέσα σε συνθήκες απόλυτης ελευθεριότητας (μιλάμε για τουριστικό Ελληνικό νησί, καταλαβαίνετε ...), έχοντας διαπιστώσει πόσο "ξέφραγο αμπέλι" είναι αυτή η δόλια η χώρα, έχοντας εκμεταλλευτεί όλη τη φιλοξενία και αφέλειά μας κι αποφάσισε να κάνει αυτό που τα κατώτερα. όπως έχει επικρατήσει να λέγονται, ένστικτά του τον ωθούσαν να κάνει. Το αποτέλεσμα τραγικό, αποτρόπαιο, όμως δυστυχώς απόλυτα αναμενόμενο. Αυτό όμως που κάνει την οργή όλων μας να ξεχειλίζει είναι ότι βρέθηκε ηλίθιος Ελληνάρας που του παρείχε εισόδημα, κατάλυμα και προστασία διότι νόμιζε ότι έτσι έριχνε το εργασιακό κόστος στην επιχείρησή του (ξενοδοχείο). Το ένα έγκλημα οδηγεί στο άλλο. Αφήνεις στην ανεργία και στην απόγνωση έναν πολίτη αυτής της χώρας, με σίγουρα περισσότερα προσόντα από το κάθε υπανάπτυκτο ζώο (διότι αν άξιζε κάτι περισσότερο θα το είχε διεκδικήσει στη χώρα του, να είστε βέβαιοι), και δίνεις δουλειά και προστασία σ' έναν που εξ ορισμού ήρθε εδώ μόνο για να εκμεταλλευτεί τη χώρα σου κι εσένα και την ίδια στιγμή που εσύ ως αθεράπευτα αφελής κι ηλίθιος περιμένεις να τον δεις ν' "αφομοιώνεται", αυτός συνεχίζει να απομυζά πόρους απ' την πτωχευμένη χώρα σου και να εγκληματεί προκλητικά κι αποτρόπαια. Χαριτωμένη λεπτομέρεια στην όλη υπόθεση αποτελεί κι ο τέρμα ηλίθιος δικηγόρος του που απ' την πρώτη στιγμή της σύλληψής του τον συμβούλεψε να δηλώσει ψεύτικη ηλικία για να πέσει στα μαλακά δικαζόμενος ως ανήλικος. Διότι ως λεβέντες, διεθνιστές, αλληλέγγυοι και φιλάνθρωποι που είμαστε δεν έχουμε επιβάλλει τον ενδελεχή έλεγχο των στοιχείων του οποιουδήποτε θα επιτρέψουμε να μπει και να εγκατασταθεί στη χώρα μας. Αποτέλεσμα αυτού είναι να έχουν μαζευτεί εδώ όλοι οι φυγόδικοι, δραπέτες και κάθε λογής εγκληματίες δηλώνοντας οτιδήποτε ως όνομα. ηλικία ή εθνικότητα και που "δεν παλεύονται" με τίποτα. Μην ξεχνάτε ότι μέσα στο πακέτο της θρησκείας-ιδεολογίας-βιωμάτων τους η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία και μπορεί ν σπαταληθεί ανά πάσα στιγμή. Πώς και με τι να τον συνετίσεις έναν τέτοιο μπαμπουίνο μετά ; Τώρα που το ξανασκέφτομαι νομίζω μια πολύ καλή ιδέα είναι του δίνουν συχνά άδεια απ' τη φυλακή. Μην του στερήσουμε και κανένα προνόμιο που δικαιούται. Είμαι σίγουρος ότι θα το εκτιμήσει, δεν θα εγκληματήσει εκ νέου μόλις βγει και σίγουρα θα επιστρέψει ανανεωμένος και μετανοιωμένος. Τι λέτε ;