Επιτρέψτε μου να συνεχίσω με το θέμα του ευκαιριακού λαϊκισμού που έχει αρχίσει να περισσεύει ιδιαίτερα τώρα στην εποχή της κρίσης. Παίρνω αφορμή από μια ιστορία που έλαβε χώρα πριν λίγους μήνες αλλά ξεθάφτηκε και πάλι λόγω έλλειψης ρεπορτάζ κι ειδήσεων. Πρόκειται για μια γυναίκα που ζούσε με μηχανική υποστήριξη στο σπίτι της και πέθανε όταν η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα το οποίο δεν μπορούσε πλέον να πληρώνει μετά την τελευταία μείωση στη σύνταξή της που ελάμβανε από τον ΟΓΑ. Έσπευσαν λοιπόν διάφοροι επαγγελματίες παπατζήδες και λαϊκιστές να κόπτονται και να ολοφύρονται για το απάνθρωπο και άδικο κλπ κλπ του θέματος. Φυσικά και δεν προσπαθώ να κάνω τον προκλητικό ή τον απάνθρωπο αλλά θα ξεκινήσω ρωτώντας πού ήταν όλοι αυτοί να της στείλουν κανένα "ψιλό" να μπορεί να πληρώνει το ρεύμα της που της ήταν τόσο ζωτικά απαραίτητο ; Μα θα μου πείτε, είναι δυνατόν η ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα έτσι ανάλγητα σε τέτοιες ευαίσθητες περιπτώσεις ; Ο λόγος που το κάνει είσαι πάλι ΕΣΥ φίλε αναγνώστη. Κάάάποτε στην παλιά Ελλάδα που έβρεχε λεφτά από τον ουρανό και κανείς ποτέ δε διερωτήθηκε αν τα δικαιούται και πόσα, αν θα πρέπει να επιστρέψει τα δανεικά και πότε και τέλος πάντων ήταν όλοι ευτυχισμένοι, αποκομμένοι από τη λογική και τυφλωμένοι από την ασύδοτη διεκδίκηση του προσωπικού οφέλους με κάθε κόστος, σ' αυτή τη χώρα λοιπόν που δεν υπάρχει πια και που δεν πρόκειται να ξανα-υπάρξει, όποιος αποφάσιζε να μην πληρώσει για το ρεύμα που είχε καταναλώσει, δεν είχε να φοβηθεί πρακτικά τίποτα αφού η τότε κραταιά και κρατική ΔΕΗ είχε απέραντους πόρους και δεν ασχολούνταν σοβαρά με τέτοιες περιπτώσεις σαν και την εν λόγω, ιδίως όταν απέπνεαν και μια εσάνς κοινωνικής ευαισθησίας, "σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" (τις θυμηθήκατε τώρα αυτές τις παπαριές που μάθαμε επί Σημίτη ;) και άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια. Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια, που μας φαίνονται πλέον αιώνας διότι όλη η χώρα κρεμάστηκε κυριολεκτικά στα μανταλάκια όταν χρεοκόπησε επισήμως, της επιβλήθηκε σχέδιο αποπληρωμής των δανεικών που λέγαμε πριν και μάλιστα ασφυκτικά εποπτευόμενο και στέγνωσε από την απελπιστική έλλειψη ρευστότητας. Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο βρήκε επαρκή, κατά τη γνώμη του, προσχήματα ο Ελληνάρας να μην πληρώνει τις υποχρεώσεις του που ώ του θαύματος του φαίνονταν ολοένα πιο δυσβάσταχτες και παράλογες. Έτσι σκαρφίστηκε το κίνημα του "δεν πληρώνω-ξεκαυλώνω", το κίνημα των "αγανακτισμένων με το φραπέ στον καναπέ" και άλλα πολλά τέτοια επιθεωρησιακά νούμερα. Αντίστοιχα κι οι ΔΕΚΟ άρχισαν να εφαρμόζουν λίγο πιο σκληρές πρακτικές προκειμένου να δώσουν ένα μήνυμα του τύπου "ο χαβαλές τελείωσε" και φυσικά να καταφέρουν να εισπράξουν και κάτι από αυτά τα φέσια. Κάπου εκεί μέσα χάθηκαν μέχρι και ανθρώπινες ζωές όπως της γυναίκας που αναφέραμε στην αρχή. Τραγικό περιστατικό χωρίς αμφιβολία. Θα μπορούσε να αποφευχθεί αν είχε εντοπιστεί έγκαιρα από τη ΔΕΗ, σίγουρα. Δε θα είχαμε φτάσει ποτέ εδώ όμως σύντροφοι αν πληρώναμε όλοι κανονικά για τις υποχρεώσεις μας ή έστω αν είχαμε συνδράμει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ συνανθρώπους μας για να μπορούν ν' ανταπεξέρχονται στις υποχρεώσεις τους με αξιοπρέπεια. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορεί να είναι στάση τα κροκοδείλια δάκρυα πάνω στον τάφο αυτής της γυναίκας κι ο ευκαιριακός λαϊκισμός πάνω στο κουφάρι της. Ιδίως από καλοβολεμένους, ζάπλουτους mediaρχες. Έ, κύριε Χατζηνικολάου ;
