Η θρησκεία των ζώων

Έχω ξαναμιλήσει για ζώα στο blogάκι αυτό κι όσοι με παρακολουθούν θα καταλάβουν εύκολα ποιους εννοώ. Τέλος πάντων και χωρίς περιστροφές θέλω να αναφερθώ και πάλι στους ισλαμιστές. Την αφορμή αποτέλεσε αυτό το video που δείχνει σκηνές βασανισμού μέχρι θανάτου δύο ανυπεράσπιστων ανθρώπων με ασύλληπτη σκληρότητα. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που συναντούμε την απόλυτη φρίκη εκεί όπου βρίσκονται ισλαμικά ζώα. Στο σημείο αυτό παρακαλώ όλους τους φίλους με τα ρηχά επιχειρήματα του τύπου "μα σε όλες τις θρησκείες υπάρχουν κάποιοι λίγοι που είναι ακραίοι, κατακριτέοι κι απομονώσιμοι κλπ" να σταματήσουν την ανάγνωση και να επιστρέψουν σε ότι κοιμίζει τη συνείδησή τους καλύτερα. Οι υπόλοιποι ας το πάμε λίγο πιο βαθειά. Έχω έρθει σε επαφή με αρκετούς μουσουλμάνους/ισλαμιστές. Αυτό που αποκόμισα είναι ότι για κάποιο περίεργο λόγο νοιώθουν απελευθερωμένοι να κάνουν οτιδήποτε επειδή βλέπουν ότι συγκρινόμενοι με οποιονδήποτε άλλο αυτοί έχουν ένα πλεονέκτημα. Το πλεονέκτημα αυτό είναι ότι περιφρονούν τη ζωή. Η ζωή τόσο η δική τους όσο και των άλλων δεν έχει καμία αξία. Γι' αυτό με τόση ευκολία θα ζωστούν εκρηκτικά και θα αυτο-ανατιναχθούν, θα πιλοτάρουν το αεροπλάνο που θα καρφωθεί πάνω στους δίδυμους πύργους, γι' αυτό και θα επιδοθούν με ευκολία σε κάθε φρικαλαιότητα γιατί πολύ απλά ακόμη κι η ανώτερη τιμωρία (θάνατος) δεν τους αγγίζει. Είδατε μόλις χθες το ανάλογης βαναυσότητας έγκλημα που διέπραξαν πάλι τέτοια ζώα μέσα στο κέντρο του Λονδίνου ; Τους έπιασαν. Τώρα τι να τους κάνουν που να συνιστά τιμωρία γι' αυτούς ; Όχι τάχα θα σπούδαζαν στην αλλοδαπή. Όλα προσχηματικά. Η οργή μου, όπως βλέπετε, δεν μου επιτρέπει ούτε να εκφραστώ σωστά. Για ποιο λόγο να τους επιτρέπουμε να έρχονται σε επαφή με ανθρώπους ; Βγήκαν απ' τη χώρα τους ; Ολιγοήμερη visa, στενή παρακολούθηση και πάλι πίσω. Αφού έχει αποδειχθεί ότι σ' αυτή τη θρησκεία ανήκουν τα ζώα που κατά καιρούς έχουν συλληφθεί, τότε γιατί επιμένουμε να τους παραχωρούμε προνόμια που δεν δικαιούνται ; Ήρθε η ώρα ν' ακούσουν το "δεν πάει άλλο". Να παραμείνουν μέσα στις χώρες τους, καταδικασμένοι στην αμορφωσιά και την οπισθοδρόμιση. Δεν παίρνουν  αυτοί από λόγια, δε θα πάρουμε κι εμείς ξανά από τις δικαιολογίες τους. Δείτε λοιπόν αυτό το video, με την προειδοποίηση ότι πρόκειται για πολύ σκληρές εικόνες.

Πάλι οι ξένοι ;

Όσοι μας παρακολουθούν εδώ θα έχουν διαγνώσει μια τοποθέτηση σε σχέση με τη συμπεριφορά των ξένων στη χώρα μας. Αυτό όμως που έγινε στην Κρήτη, αν και δεν αφορά σε Έλληνα, νομίζω αρκεί για να ξεχειλίσει το ποτήρι. Υπενθυμίζω με λίγες λέξεις, πανούργος ξενοδόχος στην Κρήτη έχει ανακαλύψει τρόπο να απασχολεί κόσμο με ελάχιστο κόστος, ανασφάλιστους κι ανεξέλεγκτους. Ολλανδικό απόβρασμα κάνει τις διακοπές του στο ξενοδοχείο του επί δύο χρόνια και το τρίτο, φέτος, του προτείνει να δουλέψει για λίγα ψίχουλα και δωρεάν παράταση των διακοπών του. Οι γονείς επιστρέφουν στην Ολλανδία και το καμάρι τους αφού ληστεύει ένα 11χρονο Ρωσάκι στο τέλος αποπειράται να το σκοτώσει με απίστευτη αγριότητα και κυνικότητα επειδή τον ανακάλυψε και του ζήτησε πίσω τα κλοπιμαία ! Δεν πρόκειται φυσικά να μπω στην ουσία του εγκλήματος, αυτό είναι δουλειά άλλων. Αυτό που με συγκλόνισε πραγματικά είναι η δήλωση στην κάμερα ενός Έλληνα εργαζόμενου στην τουριστική "βιομηχανία" από την Κρήτη. Ο οποίος είπε περίπου το φοβερό : "γιατί εμένα μου ζητάνε καθαρό ποινικό μητρώο κι ένα σωρό προϋποθέσεις για να εργαστώ σ' ένα ξενοδοχείο και την ίδια στιγμή δίνουν δουλειά - τη δουλειά μου - στον κάθε απίθανο που δουλεύει ανασφάλιστος, ανεκπαίδευτος κι ανεξέλεγκτος ; Τώρα που έγινε αυτό το φοβερό που θα δυσφημίσει το νησί μου και θα μειώσει τους τουρίστες που θα έρθουν εδώ, ποιος με αποζημιώνει για όλα αυτά που θα χάσουμε και που περιμέναμε για να ζήσουμε απ' αυτά ;" Άντε λοιπόν αν του απαντήσεις αυτού του φουκαρά που με μια φράση-μαχαιριά τα είπε ΟΛΑ. Η πασίγνωστη παγκοσμίως πια Ελληνική κλεφτοκοτάδικη λογική. Εγώ να έχω τα κόστη μου χαμηλά, να μεγιστοποιώ την αρπαχτή μου και στα ... μου όλα τα υπόλοιπα. Και  μας τη λέει κι από πάνω ο κάθε Ελληνάρας ξενοδόχος διότι, λέει, έπεσε ο εσωτερικός τουρισμός. Επί χρόνια μας έγδαρε κανονικά, μας εκμεταλλεύτηκε χυδαία μας κορόιδεψε κανονικά και τώρα ψάχνει το €υρώ μας. Συμπέρασμα, οι Έλληνες δεν έχουν πλέον καμιά δυνατότητα και κυρίως διάθεση να στηρίξουν το κάθε λαμόγιο-ξενοδόχο, οι ξένοι ακούνε κάτι τέτοια και φρικάρουν και κάπου εκεί ξεπροβάλλει κι η περιβόητη ανάπτυξη που όλο την περιμένουμε κι όλο μας αποφεύγει. Τουλάχιστο από κάτι τέτοια περιστατικά βεβαιωνόμαστε για την οριστική διάψευση των προσδοκιών μας. Ο Θεός να μας λυπηθεί.

Η αυταπάτη της σύνταξης στην πτωχευθείσα Ελλάδα

Τακτικός αναγνώστης αυτής εδώ της γωνιάς μου έστειλε link για ένα άρθρο του Άγη Βερούτη που δημοσιέυθηκε στο www.capital.gr με το οποίο ταυτίστηκα απολύτως μια και που ήδη πρόσφατα έγραφα τα ίδια. Σπεύδω να το αναδημοσιεύσω αυτούσιο αφού είναι πιο τεκμηριωμένο και φυσικά ... απολαυστικότερο :

Προσεχώς κατάρρευση συντάξεων

Του Αγη Βερούτη Το επιτακτικότερο πρόβλημα, που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας, είναι το συνταξιοδοτικό. Αν δεν λυθεί σύντομα και οριστικά το θέμα των πρόωρα συνταξιοδοτημένων στην Ελλάδα, καμία ανάπτυξη ούτε σε ρυθμούς Κίνας δεν πρόκειται να αποτρέψει την καταστροφική πορεία της οικονομίας. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που συνταξιοδοτούνται και παροπλίζονται στο ζενίθ της παραγωγικότητάς τους, θα παραπαίουμε ως κοινωνία και ως χώρα, μέχρις τελικής κατάλυσης του κοινωνικού ιστού! Η επίσημη ανεργία ανέρχεται σε 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους, ή 27,6% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας. Η πραγματικότητα είναι πιθανά πολύ χειρότερη, καθώς όπως έχει γραφτεί από πολλούς, μεγάλος αριθμός μικρομεσαίων και ελευθέρων επαγγελματιών έχουν μικρότερα έσοδα από τις εισφορές τους στο πρώην ΤΕΒΕ (νυν ΟΑΕΕ), άρα είναι πρακτικά άνεργοι. Το συνολικό εργατικό δυναμικό της χώρας σήμερα δεν ξεπερνά τους 4.700.000 ανθρώπους. Αν αφαιρεθούν οι άνεργοι απομένουν 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι να εργάζονται. Εξ αυτών οι ελεύθεροι επαγγελματίες που είναι πίσω στις εισφορές τους στον ΟΑΕΕ είναι κοντά στις 400.000 και άρα αυτοί πιθανά φυτοζωούν, άλλως δεν θα έμεναν οικειοθελώς χωρίς ασφάλιση υγείας. Απομένουν 2,8 εκατομμύρια πραγματικά εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 670.000 είναι δημόσιοι υπάλληλοι του στενού δημόσιου τομέα, ενώ άλλοι 300.000 περίπου εικάζεται πως είτε δεν απογράφησαν, καθώς ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης που διενέργησε την απογραφή είπε πώς οι μισοί δήμοι δεν έστειλαν στοιχεία, είτε βρίσκονται σε κάποια από τις χιλιάδες αναπτυξιακές εταιρίες των δήμων και δεν περιελήφθησαν στην απογραφή, είτε εργάζονται σε κάποια από τις αμέτρητες ΔΕΚΟ. Ενδεικτικά, μόνο 350 μέλη ΔΣ απογράφησαν, ενώ οι οργανισμοί και ΑΕ του δημοσίου αριθμούν σε πολλές χιλιάδες. Έστω λοιπόν ότι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, με τις ΔΕΚΟ, αριθμεί περί το 1 εκατομμύριο, και ουσιαστικά πληρώνεται από τους φόρους και τις εισφορές των υπολοίπων εργαζομένων, ή από τα κρατικά μονοπώλια. Άρα, η παραγωγική οικονομία που διατηρεί τις θέσεις εργασίας της σήμερα, αριθμεί σε 1,8 εκατομμύρια ιδιωτικούς υπαλλήλους, ελεύθερους επαγγελματίες, και μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Από την άλλη πλευρά, εκ των 10,94 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας μας, τα 2 εκατομμύρια περίπου είναι άνω των 65 ετών. Αυτό θα έδινε και το μέγιστο αριθμό συνταξιούχων, αν όλοι ήσαν πρώην εργαζόμενοι, ή δικαιούχοι κοινωνικού επιδόματος, περιλαμβανομένων και αμφοτέρων των συζύγων ζευγαριών που δούλευε μόνο ο άνδρας. Όμως, ο συνολικός αριθμός συντάξεων που πληρώνονται στην Ελλάδα είναι 4.390.000! Απίστευτο και όμως αληθινό! Λέγεται ότι αυτές τις συντάξεις λαμβάνουν 2.600.000 δικαιούχοι. Φυσικά δεν είναι όλοι σε συντάξιμη ηλικία, αλλά έχουν λάβει κάποιο ευεργετικό "δωράκι" από παλαιότερη κυβέρνηση, και βγήκαν στη σύνταξη πολύ πριν την ηλικία συνταξιοδότησης ημών των πληβείων. Είναι νομοτελειακά αδύνατον η παραγωγή πλούτου από 1,8 εκατομμύρια εργαζόμενους της παραγωγικής οικονομίας, με τους φόρους και την αναδιανομή των εισφορών τους, να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και πρόσοδο σε 3,6 εκατομμύρια δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους! Πολλοί μάλιστα συνταξιούχοι βγήκαν στη σύνταξη στην παραγωγικότατη ηλικία των 40-53 ετών, είτε μέσω κάποιας χαριστικής εθελουσίας, είτε μέσω νομοθετημάτων αναγνώρισης πλασματικού χρόνου εργασίας, είτε ως είθισται στα σώματα ασφαλείας και εθνικής άμυνας, είτε απλά ρουσφετολογικά. Αυτό μεταφράζεται στο ότι ένας άνεργος πληρώνει με τους έμμεσους φόρους του, τη σύνταξη μιας άρτι συνταξιοδοτηθείσας 50χρονης με ανήλικο τέκνο (πχ 17 ετών). Λογίζοντας και το ότι τα συνταξιοδοτικά ταμεία ΟΤΕ/ΔΕΗ/ΟΑ επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό ετησίως με άνω του €1,3 δισεκατομμυρίων, είναι προφανές ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι βιώσιμη. Μόνο οι συνταξιούχοι του ΟΤΕ αριθμούν σήμερα σε 46.000 για έναν οργανισμό με μέγιστο αριθμό υπαλλήλων τους 17.000 προ πενταετίας, που σημαίνει πως έχουν προσδόκιμο ζωής μετά τη συνταξιοδότηση τριπλάσιο από τα 25-30 χρόνια υπηρεσίας τους. Σχεδόν 150 ετών προσδόκιμο ζωής δηλαδή! Κάτι άλλο περίεργο πρέπει να συμβαίνει. Λαμβάνοντας υπόψη ότι με το κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων, οι συντάξεις πλέον είναι σχεδόν όλες προϊόν αναδιανομής τρεχουσών εισφορών και φόρων, το κόστος των €35 δισ. ετησίως είναι μη βιώσιμο. Προσθέτοντας τα €20 δισ. των μισθών του στενού δημόσιου τομέα, και ποιος ξέρει πόσα άλλα μέσω των ΔΕΚΟ και δημοτικών αναπτυξιακών ΑΕ, αθροίζουν πολύ περισσότερα από όσα 1,8 εκατομμύρια εργαζομένων της παραγωγικής τάξης μπορούν να αντέξουν. Το κόστος των €55 δισεκατομμυρίων, επιμερισμένο σε 1,8 εκατομμύρια εργαζόμενους της παραγωγικής οικονομίας είναι απλά μη βιώσιμο. Σε αυτό το σύμπαν... Η μοναδική λύση ελάφρυνσης είναι η παύση απόδοσης συντάξεων σε όσους είναι κάτω από τη συντάξιμη ηλικία των 65. Για τα εφάπαξ που έχουν δοθεί είναι πολύ αργά πια για δάκρυα Στέλλα. Ας σταματήσουμε όμως να πίνουμε το αίμα των παιδιών μας, ως κοινωνία, ώστε να συνεχίζουμε να παρέχουμε ένα παράλογο προνόμιο σε λίγους τυχερούς και ευνοημένους από τη δυστυχία των υπολοίπων, που ζουν χωρίς να εργάζονται από την ηλικία των 42, 50 ή 53 ετών ως βάρος στους άλλους, παριστάνοντας ότι απολαμβάνουν τους καρπούς της αποταμίευσής τους. Τα λεφτά που ίσως αποταμίευσαν (πότε;) χάθηκαν, κουρεύτηκαν, φαγώθηκαν. Αυτά που παίρνουν τώρα είναι προϊόν εργασίας άλλων, που λαμβάνουν λιγότερα απ΄ όσο αποδίδουν στα 2,6 εκατομμύρια των συνταξιούχων. Αυτό! Η Ελλάδα έχει καταντήσει να είναι μια χώρα πολιτών δυο ταχυτήτων. Εκείνων που υποφέρουν από την κρίση που φορτώσαν στους ώμους των χωρίς να "τα φάγανε μαζί", και εκείνων που είναι βολεμένοι να αποδέχονται τα προϊόντα της δυστυχίας των πρώτων. Ελπίζω να διορθωθεί σύντομα αυτή η ανισότητα, αν και φοβάμαι ότι πολύ νωρίτερα ο παροιμιώδης γάιδαρος του χότζα, η παραγωγική οικονομία, θα ξεψυχήσει από την άπληστη αφαίμαξη. Συνταξιούχος ετών 53 με σύνταξη €2.800 είναι μια προσβολή απέναντι στα 25χρονα παιδιά μας, που τους ζητάμε να δουλέψουν οκτάωρο για €490 καθαρά, για να πληρώσουν αυτή τη σύνταξη. Αυτή η φάμπρικα δεν έχει πολύ χρόνο ακόμη. Είτε κατόπιν σχεδιασμού θα παύσει, είτε θα καταρρεύσει συμπαρασύροντας μαζί της ολόκληρη τη χώρα. Προτιμώ το πρώτο. Αν μη τί άλλο, είναι ντροπή να εξωθήσουμε όλα τα παιδιά μας να φύγουν μετανάστες...