21 Απρ 2012

Εκλογές 2012

Πλησίασε πια η ημερομηνία των εκλογών και βλέπω ότι βρίσκεται  σε πλήρη εξέλιξη η προσπάθεια χειραγώγησης του εκλογικού σώματος μέσω των γνωστών προσώπων και μηχανισμών. Λογικό (για τα Ελληνικά δεδομένα) και αναμενόμενο. Ο λόγος που με έκανε να μιλήσω σήμερα είναι ένα παράδοξο που φαίνεται να ζούμε. Παρότι και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν γραπτά και ρητά δεσμευτεί για την απρόσκοπτη τήρηση των συμφωνημένων και την εφαρμογή του Μνημονίου 2, εν τούτοις οι δημοσκόποι και λοιποί επηρεαστές της κοινής γνώμης συνεχίζουν να συντηρούν το "παραμύθι" της αγανακτισμένης ψήφου, της ψήφου διαμαρτυρίας κλπ. Τάχα μπαίνουν 8-10 κόμματα στη Βουλή, τάχα κατακερματίζεται το πολιτικό σκηνικό, τάχα διεμβολίζεται το πολιτικό κατεστημένο και τι άλλο ανάλογο ευφάνταστο δεν ακούσαμε ή διαβάσαμε ως τώρα. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δεν το κατάλαβαν το παιχνιδάκι ούτε η Μέρκελ κι οι λοιποί που μας κυβερνάνε κι αναγκάστηκε η "θεία απ' το Βερολίνο" να δηλώσει : " οι εκλογές είναι δικαίωμά σας αλλά υπενθυμίζουμε ότι εμείς προτιμούμε για συνομιλητή μας τον κύριο Παπαδήμο". Σε μια φρασούλα τα είπε όλα. Είπε πολύ απλά ότι αφού δεν μπορώ πια ν' αποφύγω τις εκλογές σας (το προσπάθησε πάντως κι αυτό) ας σάς απειλήσω ότι αν ψηφίσετε προσπαθώντας τάχα να τιμωρήσετε το ΓΑΠ και τα μοιράσετε πολύ τα κουκιά θα σας "ξαναφορέσω" τον Παπαδήμο αναβαπτισμένο και σε εκλογικές διαδικασίες και τέλος. Για μισό λεπτούλι να δούμε αν έχει βάση ο εκβιασμός της. Ο επόμενος Πρωθυπουργός δεν θα έχει κανένα περιθώριο ελιγμών και πρωτοβουλιών στο οικονομικό πεδίο, όλα έχουν περιγραφεί κι υπογραφεί  στην περιβόητη "νέα δανειακή σύμβαση" (Μνημόνιο 2 ), μέρος της εθνικής κυριαρχίας έχει εκχωρηθεί, ο δανεισμός μας έχει υπαχθεί πια στο Αγγλικό Δίκαιο (άρα δεν μπορεί κανείς πια ούτε να διανοηθεί να κουρέψει πόσο μάλλον να διαγράψει μονομερώς το χρέος μας στο μέλλον). Η εξωτερική μας πολιτική είναι (χρόνια τώρα) σε ράγες Αμερικανικές (κι αυτό υπογραμμίστηκε πρόσφατα με την περίπτωση Καραμανλή, ο οποίος εκλεγμένος  Πρωθυπουργός αυτοδύναμης παρακαλώ Κυβέρνησης προσπάθησε να κάνει το άνοιγμα προς τη Ρωσία και μόλις του "έβαλαν δάχτυλο" οι ΗΠΑ δεν ξανακούσαμε ούτε τη φωνή του, πόσο μάλλον την πολιτική του). Άρα ο νέος Πρωθυπουργός δε θα μπορεί να κόβει από μόνος του ούτε κορδέλα εγκαινίων στο ΚΑΠΗ Κάτω Ραχούλας ή στο Κέντρο Υγείας Άνω Τραχανοπλαγιάς. Συνεπώς το μόνο που μας μένει εμάς σαν πρώην περήφανο κι αδούλωτο λαό είναι να βγάλουμε μια (οποιαδήποτε) σταθερή Κυβέρνηση η οποία το μόνο που θα μπορεί να κάνει είναι να πετύχει να πιούμε το πικρό ποτήρι του Μνημονίου 2 σε 3 αντί 2 χρόνια, ΑΛΛΑ τουλάχιστο θα είναι μια Κυβέρνηση που θα έχουμε εκλέξει ΕΜΕΙΣ. Μην το χαρίσουμε ΚΑΙ αυτό στη "θεία απ' το Βερολίνο". Διότι πολύ απλά αν ψηφίσουμε τάχα τιμωρώντας τον προηγούμενο (ο οποίος ήδη ξεκίνησε τις αιώνιες διακοπές του με τσεπωμένη την προμήθεια που παίρνουν επίσημα οι ηγέτες που χώνουν τις χώρες τους στο ΔΝΤ) και το διαλύσουμε το "μαγαζάκι" (Βουλή) δεν υπάρχει άλλη λύση απ' το να μας φορέσουν ένα τοποτηρητή και να μη μπορούμε να πούμε και τίποτα. Ξέρω ξέρω το Σύνταγμα επιτάσσει νέες εκλογές αν καταλήξουν άγονες όλες οι διερευνητικές εντολές αλλά οι φθηνότερες εκλογές στην Ελλάδα κοστίζουν 70 εκατομμύρια €υρώ και δεν πρόκειται να μας δώσουν άλλα να τις επαναλάβουμε. Ναι, φίλες και φίλοι εκεί έχουμε φτάσει και το ξέρουμε όλοι πολύ καλά, δεν μπορούμε ούτε εκλογές να κάνουμε αν δεν μας "πετάξουν κανένα κέρμα" οι δανειστές μας στην παλάμη που θα έχουμε πλέον μονίμως απλωμένη. Ας σκεφτούμε λοιπόν λίγο νηφάλια με συναίσθηση ότι παίζονται πολλά στην επόμενη εκλογική διαδικασία κι ας αποφύγουμε το πέταμα της ψήφου μας σε κόμματα των 3 εβδομάδων που δεν έχουν καν καταστατικές αρχές (διακηρύττουν εκλογικές συνεργασίες με όποιον τους κάτσει αδιακρίτως), δεν έχουν συνέδριο και εκλεγμένα όργανα διοίκησής τους, παρά αποτελούν το προσωπικό βίτσιο κάποιου εξωπεταγμένου από κάποιο κομματικό μαντρί, ή σε κόμματα που αλλάζουν πολιτική κάθε μία άντε δύο εβδομάδες ανάλογα με τα (πειραγμένα) δημοσκοπικά ευρήματα. Ο Θεός να μας φωτίσει. 

17 Απρ 2012

Μπρέιβικ

Με αφορμή την έναρξη της δίκης του "παρανοϊκού μακελάρη" στο Όσλο, ήθελα να επισημάνω κάτι που προκύπτει απ' όλη τη συγκυρία. Ο τρελός, που απ' ότι φαίνεται δεν είναι τελικά "ανάξιος καταλογισμού", είπε ότι θα φωνάξει τους ομοϊδεάτες του απ' όλη την Ευρώπη να παραστούν στην δίκη για να δείξει ότι υπάρχουν πολλοί που έχουν τις ίδιες ιδέες μ' αυτόν. Οι δημοσκοπήσεις σε χώρες της Ευρώπης επιβεβαιώνουν την άνοδο μιας τάσης που συνοψίζεται στο μότο "έξω οι ξένοι απ' τη χώρα μου". Το βλέπουμε και στην Ελλάδα τελευταία. Η Χρυσή Αυγή ξεκίνησε ως δημοσκοπικό εύρημα πριν λίγο καιρό και τώρα φαίνεται, μ' αυτά και μ' εκείνα, να έχει αποκτήσει δυναμική εισόδου στη Βουλή. Τι θέλω να πω με όλα αυτά ; Θέλω να προειδοποιήσω να είμαστε τουλάχιστον υποψιασμένοι για την έκρηξη βίας κατά των μεταναστών που βλέπω να έρχεται. Και δεν εννοώ απαραίτητα ακρότητες τύπου Μπρέιβικ, αλλά επιθέσεις και βιαιοπραγίες εναντίων ξένων που θα αποτελούν διέξοδο εκτόνωσης της οργής και αγανάκτησης για την δραματική υποβάθμιση της ζωής του καθένα μας που αναμένεται να ενταθεί από τον Ιούνιο και μετά. Και γιατί τα περιμένουμε όλα αυτά από δω και μετά ; Μα γιατί πολύ απλά όλοι αυτοσυγκρατούνται τώρα γιατί τους βάζουν να ελπίζουν άλλος στις εκλογές που τάχα θα δώσουν λύση στο αδιέξοδο. άλλος στις κινητοποιήσεις των συνδικάτων και τη διεκδίκηση λαϊκών αιτημάτων, άλλος στο κίνημα των "αγανακτισμένων", άλλος στο κίνημα "δεν πληρώνω" κλπ κλπ. Μόλις γίνουν οι εκλογές, εκτονωθούμε ψηφίζοντας, άντε μην πω τι ακριβώς, έρθει ο Ιούνιος κι επιβληθεί το πρώτο πακέτο νέων μέτρων που οφείλουν να ληφθούν για να επιτευχθεί περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή κατά 11,6%, πολλοί θα έρθουν σε απόγνωση όχι γιατί δεν έβλεπαν την οικονομική καταστροφή τους μέρα με τη μέρα αλλά πολύ απλά γιατί θα καταλάβουν ότι δεν έχουν τίποτα πια ως μέσο αντίδρασης. Κι έτσι όσο κι αν δεν είναι λύση κι ούτε είναι βέβαια θεμιτό ή ευκταίο, θα γίνουμε μάρτυρες μιας ολοένα ογκούμενης αντίδρασης που θα στρέφεται κατά των ξένων μέσα στη χώρα. Φυσικά και εύχομαι να διαψευσθώ αλλά δεν μπορώ παρά να ευχηθώ ο Θεός να βάλει το χέρι του.

12 Απρ 2012

Και ξαφνικά Άκης

Κι έτσι ξαφνικά, την ημέρα της προκήρυξης των εκλογών μάλιστα, μας προέκυψε Άκης. Μια κακοσκηνοθετημένη. προετοιμασμένη, σύλληψη-οπερέτα μπροστά στις κάμερες και με δηλώσεις του συλληφθέντα (!!!) στα "μαρκούτσια". Δε θα μείνω βέβαια στο στημένο της υπόθεσης κι ούτε στο επικοινωνιακό (που φρονώ ότι θα τους γυρίσει μπούμερανγκ), ούτε στη συγκυρία. Θέλω να υπογραμμίσω το πόσο χαχόλους μας θεωρούν και πιστεύουν ότι με μια σύλληψη-κωμωδία απάντησαν στο παλλαϊκό αίτημα για τιμωρία των ενόχων της πολιτικής ή ότι θα εκτονωθεί μέρος της λαϊκής οργής λίγο πριν ο "κυρίαρχος λαός" πάει να ψηφίσει. Στο σημείο αυτό να θυμίσω ότι πολλές δικογραφίες έχουν χαθεί (λόγω παραγραφής των αδικημάτων). Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι περίμεναν να γίνει 73 χρονών ο Άκης παντελώς "ξεδοντιασμένος" πολιτικά κι ανενεργός πια για να προβούν σ' αυτή την επικοινωνιακή (και μόνο) κίνηση. Α, ξέχασα η Ελληνική Δικαιοσύνη κινείται με τους δικούς της ρυθμούς και δεν επηρεάζεται (μα καθόλου) απ' το περιρρέον πολιτικό σκηνικό. Καλό, ε ; Τέλος πάντων δεν πρόκειται να βγει τίποτα ουσιαστικό απ' τη σύλληψη αυτή παρ' εκτός αν προχωρήσει η Πολιτεία σε δήμευση περιουσιακών στοιχείων που αποδεδειγμένα προέκυψαν από χρήματα που προήλθαν απ' τις μίζες. Ας είναι καλά όμως οι "κρατούντες" που με τον τρόπο τους μας υπενθυμίζουν πόσο πρέπει να τους σιχαινόμαστε.

7 Απρ 2012

Ψυχές πεταμένες

Παίρνω αφορμή από την πρόσφατη αυτοκτονία του 77χρονου που ήρθε την πιο κατάλληλη, για όλους τους άλλους βέβαια, στιγμή. Ήρθε τη στιγμή που όλοι έψαχναν κάτι να ηρωοποιήσουν κάτι να θεοποιήσουν κάτι να "βγάλουν μπροστά" βρε αδερφέ. Εξ ου και η λέξη "ήρωας" που απέδωσαν απ' την πρώτη στιγμή στον αυτόχειρα. Πρώτα απ' όλα να εξηγήσουμε το αυτονόητο ότι η λέξη ήρωας σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό και δεν τη δικαιούται να τη σφετερίζεται ο καθένας, ότι δραματικό και σπαραξικάρδιο κι αν έχει κάνει κάποιος που συμπαθούμε. Ήρωας είναι αυτός που κάνει κάτι παράτολμο/παράλογο που μπορεί να τον οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο στο βωμό κάποιου ιδανικού του (πατρίδα, ελευθερία, θρησκεία κλπ). Προφανέστατα το να αυτοκτονείς θεατρικά στο όνομα μιας ιδεολογικής στράτευσης δεν σε κάνει ήρωα. Σε κάνει θαρραλέο, γενναίο, αφελή, τραγικό, ή ότι άλλο θέλετε αλλά ΟΧΙ ήρωα. Τέλος. Από κει και πέρα η εκμετάλλευση της ευκαιρίας για να οργανωθεί ένα "αυθόρμητο", κίνημα αγανακτισμένων μέσω των social media είναι εντυπωσιακή κι αγγίζει τα όρια της θυμηδίας. Τσίμπησαν βέβαια οι κομματικοποιημένοι στρατοί και βγήκαν να "διαδηλώσουν" (υπέρ, ή εναντίων τι άραγε ;) αλλά σίγουρα αυτό δεν ήταν αυτό που φανταζόταν οι εμπνευστές της ιδέας. Μετά κι απ' αυτό βέβαια ενταφιάζεται οριστικά των περιβόητο "κίνημα των αγανακτισμένων". Η πρώτη αποτυχία με τα τσαντίρια και τους φραπέδες στο Σύνταγμα πέρυσι το καλοκαίρι και τώρα αυτή η αποτυχημένη απόπειρα να κάνουν το Σύνταγμα "πλατεία Ταχρίρ". Ποιος (και γιατί) να ξανασυνταχθεί με αυτό το "κίνημα" μετά απ' όλα αυτά. Τέλος πάντων. Σε ότι αφορά τον εκλιπόντα πάντως μη θεωρηθεί ότι δεν σέβομαι την απόφασή του και το θάρρος που αυτή προϋποθέτει, αλλά θεωρώ (έχω το δικαίωμα να έχω μια άποψη κι εγώ, έτσι ;) ότι θα είχε να προσφέρει περισσότερα αν ζούσε και παρέμενε ενεργός στις κινητοποιήσεις που ελάμβανε μέρος, με τα κείμενα που θα μπορούσε να έγραφε και με κάθε μορφή αγώνα που θα επέλεγε. Έτσι κι αλλιώς δεν πείστηκε κανένας, ακόμα κι ο πιο ιδεολογικά συγγενής του, ότι είχε πρόβλημα οικονομικό ή επιβίωσης (πήρε ένα τεράστιο ποσό πριν 11 χρόνια όταν πούλησε το Φαρμακείο του) είχε τις "μπάζες" του από το ανθηρότατο εμπόριο τόσα χρόνια και φυσικά τις συντάξεις του (οι Φαρμακοποιοί της γενιάς του λαμβάνουν 2 συντάξεις). Λίγο ακόμα και "θα έψαχνε στα σκουπίδια" για την επιβίωσή του. Μη στραμπουλήξουμε και τη λογική για να προβάλουμε την "ηρωικότητά" του. Όσο για τη "χαμένη ψυχή" που είδα να σχολιάζουν κάποιοι, ας θυμηθούμε ότι δεν είχε καμία σχέση με αυτό που λέμε Ορθοδοξία ή απλά Χριστιανισμός οπότε γι' αυτόν δεν υπήρχε ψυχή να λυπηθεί κι έτσι τη χαράμισε πιο εύκολα (απόδειξη ότι ζήτησε να αποτεφρωθεί, αν είχε σχέση με οποιαδήποτε θρησκεία δε θα το ζητούσε). Γνωρίζω ότι όλα τα παραπάνω θα "αναστατώσουν" και θα "αγανακτήσουν" κάποιους αλλά εδώ είμαστε να συζητήσουμε τα πάντα μέσω των σχολίων. Δεν κόβεται τίποτα κι απαντώνται όλα. Τολμήστε !