21 Μαρ 2011

Μα πού ζούμε ;

Στον απόηχο της ιστορίας με το e-mail της πτώχευσης όπως ονομάστηκε θα ήθελα να καταθέσω κι εγώ μια-δυο απόψεις. Κατ' αρχάς είναι εντυπωσιακό πόση μα πόση αφέλεια κυκλοφορεί σ' αυτή τη χώρα! Έμαθε ο κάθε αναλφάβητος να πατάει δυο πλήκτρα και να "χαϊδεύει" και κά'να tablet pc κι ενημερώθηκε επί παντώς του επιστητού. Πρέπει να είσαι πολύ αφελής (τουλάχιστο) για να πιστεύεις ότι διαβάζεις στο internet από μη ΕΠΩΝΥΜΕΣ και ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ πηγές. Πολύ περισσότερο να πας και να "σηκώσεις" και τις καταθέσεις σου και να τις κάνεις δεν ξέρω κι εγώ τι αλλά να τις σηκώσεις επειδή το είπε "κάποιος, κάπου, κάποτε". Θα μου πει κάποιος εδώ συνεχίζουν να γονατίζουν τους mail servers διάφορα chain mails του τύπου "στείλτε το mail αυτό σε όποιον γνωρίζετε γιατί με κάθε αποστολή κάποιος καταθέτει τάχα κάποιο μικροποσό και σώζεται έτσι κάποιος αναξιοπαθών" ή τα άλλα του τύπου "στείλτε αυτό το mail σε 45326 ανθρώπους μέσα σε 34566 λεπτά αλλιώς θα σας φάει ο τάδε δράκος και δεν ξέρω και γω τι άλλο θα σας συμβεί", και δε θα έβρισκε αφελή ζώα να επηρεάσει το mail του φαναρτζή από την Κρήτη ; Μην αναφέρω κι ότι όλα αυτά τα ... συμπαθή υποκείμενα έχουν κι από μία ισότιμη ψήφο στις εκλογές που εκλέγουν την Κυβέρνηση που ορίζει τις τύχες της χώρας και της ζωής μας, γιατί ανατριχιάζω ήδη. Τέλος πάντων αυτά είναι λίγο πολύ αναμενόμενα σε μια χώρα που είναι πρώτη στην Ευρώπη των 27 σε αναλφαβητισμό κι έλλειψη παιδείας, τα έχουμε ξαναπεί αυτά μην επανερχόμαστε. Η Κυβέρνηση τι χουνέρι ήταν αυτό που έπαθε. Που από τις Βρυξέλλες εκπορεύτηκαν εντολές του τύπου "να βρεθεί οπωσδήποτε ο συντάκτης κι αποστολέας και να τιμωρηθεί", και κινητοποιήθηκε όλη η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να συλλάβει τελικά έναν φαναρτζή που όταν δεν είχε δουλειά έστελνε ηλεκτρονικά ραβασάκια με ψευδώνυμο. Και για να το πάμε κι ένα κλικ βαθύτερα. Κάθε πολίτης αυτής της χώρας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Εννοώ για ότι διαβάζει, ότι πιστεύει κι ότι δεν πιστεύει. Τι καραγκιοζιλίκια είναι αυτά με τις δικογραφίες για "διασπορά ψευδών ειδήσεων".Αυτά είχαν νόημα της δεκαετία του '50 τότε που έγιναν κι αυτοί οι νόμοι οπότε και για να επικοινωνήσεις κάποια είδηση στο λαό έπρεπε εκ των πραγμάτων να είσαι επώνυμος (είτε αρθρογράφος σε εφημερίδα, είτε επώνυμος παραγωγός σε γνωστό ραδιόφωνο, είτε τσάτσος της κρατικής τηλεόρασης) κι έτσι ασκούσες επιρροή και μόνο με το όνομά σου. Πολύ απλά άλλο είναι κάπου διάβασα κάτι που έγραψε ένας Γ.Β. κι άλλο το είπε ο Τέρενς Κουίκ π.χ. στο δελτίο ειδήσεων της εποχής. Σήμερα η εποχή έχει αλλάξει, hellooo που λένε και στην αλλοδαπή, η παραγωγή κι η διακίνηση της πληροφορίας έγινε ταχύτερη, λιγότερο ελεγχόμενη κι άρα περισσότερο αναξιόπιστη αλλά άλλαξε και το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Άλλο τώρα αν στην Ελλάδα του 2011 είμαστε ακόμα ένα κοπάδι άλογα (απ' το α- και λογική), ή πρόβατα, διαλέξτε. Το να επιστρέφουμε συνεχώς στη δεκαετία του '50 με πρακτικές μάλιστα που παραπέμπουν σε ανελεύθερα καθεστώτα μάλλον δεν μας τιμά καθόλου σαν χώρα. Διαφωνεί κανείς ;

14 Μαρ 2011

Και λοιπόν ;

Επειδή κάποιοι φίλοι που μας παρακολουθούν εδώ εξέφρασαν δια ζώσης σχόλια για την πρόβλεψη του προηγούμενου post , νοιώθω την ανάγκη να επανέλθω και να επισημάνω ότι το γεγονός ότι δεν "τα 'σπασε" ο Παπανδρέου στη Σύνοδο Κορυφής δε σημαίνει ότι δεν το είχε αποφασίσει. Αυτό θα είχε νόημα και θα γινόταν αν δεν "έπαιρνε" τίποτα από το τραπέζι. Τη στιγμή που συμφωνήθηκε και επιμήκυνση της αποπληρωμής και μια καλή μείωση του επιτοκίου δανεισμού δεν είχε κανένα λόγο να το κάνει. Απόδειξη ότι το είχε κατά νου είναι η μυστική, ακόμα κι απ' τον Πεταλωτή που τον συνόδευε, συνάντηση του Παπανδρέου με τον Ιρλανδό Πρωθυπουργό πριν από την έναρξη της Συνόδου αργά το βράδυ της Παρασκευής. Τέλος πάντων, την επιμήκυνση της αποπληρωμής θα μας την έδιναν ακόμα κι αν δεν τη ζητούσαμε, γιατί είναι απολύτως σίγουρο και προφανές ότι αλλιώς δεν επρόκειτο να πάρουν πίσω τα δανεισμένα τους. Εντάξει εμείς θα το πανηγυρίσουμε σαν να πρόκειται για επιτυχία, άλλωστε εκλογές έχουμε σε λίγο, αλλά το θέμα παραμένει τι θα γίνει με τις περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές στην Οικονομία, και στην Κοινωνία προσθέτω εγώ. Διότι πολύ απλά, αν δεν καλλιεργηθεί φορολογική συνείδηση ώστε να πληρώνουμε τους φόρους μας, αν δεν τελειώσει κάποτε ο καρκίνος της διαφθοράς που δεν αφήνει να προχωρήσει τίποτα, αν δεν εξορθολογιστούν οι λειτουργικές δαπάνες του Δημοσίου (να απολυθούν οι απολύτως περιττοί δημόσιοι υπάλληλοι που υπολογίστηκαν σε 125.000), αν δεν εξαφανιστεί (συνδέεται με την προηγούμενη πρόταση) η γραφειοκρατία, αν δεν αναμορφωθεί το φορολογικό σύστημα με αναπτυξιακή κι όχι απλώς εισπρακτική λογική, αν δεν βρούμε τρόπο να γλυτώσουμε από το βάρος των απίθανων που ταΐζουμε (λαθρομετανάστες κλπ), αν δεν πουλήσουμε και καμιά συμμετοχή του Δημοσίου σε Οργανισμούς δημόσιας ωφέλειας δεν πρόκειται να γίνει τίποτα ουσιαστικό κι απλώς με τη λήξη του παρόντος μνημονίου θα πρέπει να μπούμε κάτω από ένα καινούργιο χειρότερο και φυσικά αυτό δεν πρόκειται να γίνεται συνέχεια, μετά το δεύτερο μνημόνιο, δηλαδή σε περίπου 30 χρόνια από τώρα, θα μας αφήσουν να σαπίσουμε μέσα στα περιττώματά μας και να ξεχαστούμε ever after ...

9 Μαρ 2011

Τι λέτε τους το διαλύουμε το μαγαζί ;

Τελικά να που κάτι βγήκε απ' την τελευταία βόλτα του ιπτάμενου Πρωθυπουργού μας στο Βερολίνο. Κατάλαβε επιτέλους ότι δεν υπάρχει προοπτική μ' αυτή την ιστορία του μνημονίου. Η Μέρκελ την πάει τη δουλειά στο να μην επιτρέψει κανενός είδους διευκόλυνση προς τους "δημοσιονομικά απείθαρχους" όπως μας λέει πλέον και ήδη έχει δηλώσει ότι θέλει και τους άσωτους εταίρους χωρίς ψήφο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη Σύνοδο Κορυφής ! Δηλαδή τι έχουμε να περιμένουμε πλέον πέρα από το να μας "τεντώσει" στην πείνα και στο τέλος να μας έχει και στην "απ' έξω" σαν τα αποπαίδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Οπότε τι θα λέγατε να τους το διαλύσουμε το μαγαζί στην Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα που ακόμα μετράει η ψήφος μας στις τελικές αποφάσεις όπου απαιτείται ομοφωνία ; Η εσπευσμένη κίνηση πάντως του Γιωργάκη να μαζέψει όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και να συνεννοηθούν αφήνει ελπίδες προς αυτή την κατεύθυνση Διότι πολύ απλά μιας τέτοιας εμβέλειας απόφαση που ουσιαστικά προδιαγράφει το μέλλον της Ελλάδας στην Ε.Ε. δεν μπορεί, δεν πρέπει και δεν δικαιούται να τη λάβει ούτε ένας πολιτικός μόνος του, ούτε μια Κυβέρνηση, ούτε ένα κόμμα. Ιδίως μια παράταξη που εκλέχθηκε με το παπατζιλίκι του "λεφτά υπάρχουν". Μένω λοιπόν στη θετική προοπτική που αφήνει αυτή η κίνηση και δε θίγω καθόλου τις μικροπολιτικές προεκτάσεις ότι π.χ. άδειασε τον Παπακωνσταντίνου που λίγο πριν τους κάλεσε και δεν πήγε κανένας ενώ ο Γιωργάκης τους "έριξε", ούτε το ότι κατάφερε με το κόλπο αυτό να βάλει το Σαμαρά να μιλήσει επιτέλους και για κάτι πέρα από τη στείρα υπενθύμιση ότι αυτός δεν το ψήφισε το μνημόνιο. Το σίγουρο είναι πάντως ότι την τινάξει δεν την τινάξει τη Σύνοδο Κορυφής στον αέρα ο Γιωργάκης, το μέλλον μας διαγράφεται ζοφερό κι όχι τίποτ' άλλο αλλά πώς συντηρείς και τη "μερσεντέ" που πήραμε με δάνειο και 42124424 δόσεις και πώς ζεις πλέον χωρίς τα σπα στο "Μπουρτζόβλαχος resort" ... Δράμα.