Το σύνδρομο της τρίτης εβδομάδας

Κάτι σχετικό κι απολύτως συναφές με το προηγούμενο post είναι κι αυτό που απλά το συνηθίσαμε και δε μας κάνει πλέον εντύπωση, αυτό που και διεθνώς ονομάζεται "σύνδρομο της τρίτης εβδομάδας". Έχει γίνει κάτι μαγικό τα τελευταία χρόνια κι ο μισθός (όσων πληρώνονται μία φορά το μήνα) δείχνει να φτάνει μέχρι την τρίτη εβδομάδα του μήνα ! Από κει και μετά ένας εφιάλτης μέχρι να έρθει ο επόμενος μισθός που και πάλι θα φτάνει για τρεις εβδομάδες. Το τραγικό σ' αυτή την ιστορία είναι ότι τα πράγματα έχουν οδηγηθεί εκεί αφού έχουν περικοπεί τα περιβόητα περιττά έξοδα, οπότε δε φαίνεται και διέξοδος απ' τη στενωπό. Και μέσα σε όλα αυτά ετοιμάζονται και πάλι ν' αρμέξουν αυτούς που ζουν με αυτούς τους μισθούς των τριών εβδομάδων.

Νέοι φόροι

Μα επιτέλους είναι δυνατόν κάθε, μα κάθε φορά που τα Οικονομικά της Κυβέρνησης πάνε χάλια (ασχέτως λόγου ή αφετηρίας) η λύση να είναι περισσότεροι φόροι στα κορόιδα (μισθωτοί, συνταξιούχοι και συνεπείς φορολογούμενοι) ; Άλλες λύσεις δεν υπάρχουν ; Για παράδειγμα τι έγινε με κείνο το περίφημο rebate (λεφτά που έπρεπε να επιστρέφουν οι φαρμακοβιομήχανοι στην Κυβέρνηση υποτίθεται για τη στήριξη των ασφ. ταμείων) ; Ο σχετικός νόμος (σωστός) ψηφίστηκε με ισχύ από 2/1/2006 αλλά δεν εισπράχθηκε ούτε ένα euro τη στιγμή μάλιστα που μπορεί να τα απαιτήσει αυτά τα λεφτά εκβιαστικά (δε δίνεις το rebate δεν παίρνεις καινούρια κουπόνια να κυκλοφορήσεις φάρμακα, απλό και θανατηφόρο). Αντίστοιχα θα μπορούσε να απαιτήσει οικονομικές "ενέσεις" κι από άλλους κλάδους της βιομηχανίας, των διεθνών αλυσίδων εμπορίου που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα κ.ο.κ Ιδέες σίγουρα υπάρχουν πολλές αλλά είπαμε η εύκολη λύση, αρμέγουμε την ίδια αγελάδα μόνο που τώρα τελευταία πάψαμε να την ταΐζουμε κι όπου να' ναι θα μας αφήσει χρόνους οριστικά ...

Φάουλ

Πριν τρεις μέρες συνεδρίασε το αρμόδιο όργανο της Ιεράς Συνόδου για να αποφανθεί για την περίπτωση του πρώην Αττικής, Παντελεήμονα. Ο εν λόγω ήδη εκτίει ποινή φυλάκισης μετά από τελεσίδικη απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Η είδηση βρίσκεται στο ότι το όργανο της Εκκλησίας της Ελλάδος έκρινε ΑΘΩΟ τον ήδη φυλακισμένο πρώην μητροπολίτη ! Σαν αν λένε δηλαδή οι Άγιοι Πατέρες ότι είναι άχρηστη η Ελληνική Δικαιοσύνη κι οι αποφάσεις της μαζί. Το ακόμη καλύτερο είναι ότι με αυτή την απόφαση ανοίγει ο δρόμος για τον καταδικασμένο καταχραστή να ξαναδιεκδικίσει και να ανακαταλάβει τη Μητρόπολή ΤΟΥ όταν βγει από τη φυλακή ! Λαμπρά ! Όλο αυτό βέβαια δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ένα ακόμη σοβαρό επιχείρημα στο οπλοστάσιο όσων υποστηρίζουν ότι πρέπει επιτέλους να γίνει πράξη ο περιβόητος χωρισμός Εκκλησίας - Κράτους, και την καταγραφή του πρώτου σοβαρού μάλιστα φάουλ του Ιερώνυμου.

Και τώρα τι ;

Έληξαν άδοξα, όπως άλλωστε αναμενόταν, οι επαφές του Πρωθυπουργού με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Για συναίνεση ούτε λόγος βέβαια, πλην ίσως του ΛΑΟΣ για να είμαστε δίκαιοι. Το θέμα φυσικά δεν είναι μόνο η εκδήλωση πολιτικής μωρίας και κοντόθωρης θεώρησης των πραγμάτων, είναι το τι γίνεται από δω και πέρα. Με δεδομένο ότι μόνη της η παρούσα Κυβέρνηση δεν αποδεικνύεται ικανή να βρει και να εφαρμόσει λύσεις για να βγούμε πέρα ως χώρα, είναι απαραίτητο να υπάρξει μια εθνική συνεννόηση τουλάχιστο στο τι πρέπει να γίνει. Τέτοια επίδειξη ξεροκεφαλιάς από πλευράς του πολιτικού κόσμου είναι πάντως εντυπωσιακή και θέτει και σοβαρές επιφυλάξεις ως προς τη σοβαρότητα και την ευθύνη κάποιων που προετοιμάζονται να κυβερνήσουν (τρομάρα τους ...). Μα και τι τους ζητήθηκε στο κάτω-κάτω ; Να ρίξουν στο τραπέζι καμιά ρεαλιστική και εφαρμόσιμη ιδέα αν υπήρχε και κυρίως να συμφωνήσουν να μην ξαμολάνε και τρεις και λίγο τα κομματόσκυλά τους να κλείνουν τους δρόμους και να διαλύουν τον κοινωνικό ιστό. Κι όμως ούτε κι αυτό. Μέχρι εκεί φτάνει η αντιπολιτευτική τους τακτική και η στρατηγική διεκδίκησης της εξουσίας. Τι να κάνουμε όμως ; Μ' αυτούς είμαστε υποχρεωμένοι να πορευτούμε.