Θλίψη

Παρακολουθώ την επικαιρότητα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες και κοντεύω να πάθω κατάθλιψη απ' τη φτώχεια των θεμάτων που προβάλουν, αναδεικνύουν και συζητάνε τα λεγόμενα ΜΜΕ. Δεν υπάρχει άλλο σοβαρό θέμα πλην του αν και πότε θα παραιτούνταν ο κ. Ρουσσόπουλος. Πέραν του ότι αυτό αφορά (αν αφορά κάποιον) τους Βουλευτές και τα κόμματα, στην ουσία του το θέμα δεν είχε και καμία ουσιαστική εξέλιξη. Η παραίτηση ήταν αναμενόμενη, αναπόδραστη, καθυστερημένη και κενή περιεχομένου. Δηλαδή, τώρα θα επιστρέψουν τα περιουσιακά στοιχεία που άρπαξε ο Εφραίμ στην κυριότητα του Δημοσίου ή μήπως θα επιστρέψει ο κ. Ρουσσόπουλος τα 5 σπίτια που έχτισε με τις μίζες που όπως φαίνεται αποκόμισε απ' την όλη ιστορία ; Στο μεταξύ ασχολούμαστε όλοι με αυτό λες και δεν απασχολεί την Ελλάδα τίποτα άλλο ! Και με τη χαύνωση που μας δέρνει αναρωτιόμαστε που και που πώς και ποιοι εκλέγονται και τι μάς κάνουν ! Αν συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με ότι μας σερβίρουν τα υποχείρια της εξουσίας (ΜΜΕ) τότε καλά και λίγα μας κάνουν.

Σκόπια

Στα ψιλά της περασμένης εβδομάδος πέρασε μια είδηση που προκαλεί ταυτόχρονα γέλιο και κλάμα ! Το Μεξικό λοιπόν ανακοίνωσε ότι στο εξής θα πάψει πλέον να αποκαλεί το κράτος των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία και επανέρχεται στο Π.Γ.Δ.Μ. Το γέλιο είναι στο ότι αυτή είναι όλη κι όλη η επιτυχία της Ελληνικής Διπλωματίας σχετικά με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Το κλάμα πάλι, ακριβώς εκεί ... Πάντως σχετικά με τη γελοιότητα της ονομασίας Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία των Σκοπίων το καλύτερο το έχει πει ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος. Σκεφτείτε, είπε, κάποιον να τον αποκαλούν ο πρώην χοντρός γκόμενος της Κατερίνας (αυτολεξεί), τι είναι λοιπόν αυτός πρώην χοντρός ή πρώην γκόμενος ; Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί δεν πρόκειται να γίνει τίποτα με το θέμα της ονομασίας, τουλάχιστο όσο ζει αυτή η γενιά (αφού δεν το ξεχάσαμε στα 10 χρόνια που πόνταρε ο Μητσοτάκης, πρέπει να "φαγωθεί" όλη η γενιά). Ποια χώρα θα ήθελε να αποκαλείται πρώην οτιδήποτε ; Κι ακόμα τι γλώσσα π.χ. θα λέμε ότι μιλάνε εκεί, Πρώηνγιουγκοσλαβικοδημοκρατικά ; Άντε ευθυμήσαμε πάλι.

Ooops !

Απ' όλη τη συζήτηση στη Βουλή σχετικά με τις προτάσεις του κάθε κόμματος γύρω από τις προτεινόμενες Επιτροπές, το πιο ενδιαφέρον το είπε, ή μάλλον του ξέφυγε, ο Υπουργός Δικαιοσύνης προσπαθώντας ν' αποδείξει το πόσο σωστά τοποθετείται η Κυβέρνησή του απέναντι στη Δικαιοσύνη την οποία "αφήνει ανεπηρέαστη να επιτελέσει το έργο της δεν προσπάθησε ποτέ να παρέμβει στό έργο της κι ίσως αυτό πληρώνει τώρα". Είμαι σίγουρος ότι δαγκώθηκε μόλις το ξεστόμισε κλείνοντας μάλιστα την ομιλία του αλλά το κακό για τους προσεκτικούς ακροατές είχε γίνει. Για να το δούμε λίγο ψύχραιμα τι είπε ο άνθρωπος. Είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η εκάστοτε Κυβέρνηση μπορεί να παρεμβαίνει στη Δικαοσύνη και να την ποδηγετεί απλά η Κυβέρνηση στην οποία ανήκει υποτίθεται δεν το κάνει (από μεγαλοψυχία ίσως ;) κι ότι αν το έκανε δε θα πλήρωνε τώρα (τι πληρώνει άραγε ;) Μα επιτέλους μπορεί να λέμε ότι ζούμε σε Δημοκρατική κι ευνομούμενη χώρα όταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης λέει μέσα στη Βουλή ότι χάρη σάς κάνουμε και δεν καπελώνουμε την ανεξάρτητη υποτίθεται Δικαισύνη κι ότι αν το κάναμε θα ήταν τα πράγματα καλύτερα ; Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη αυτή είναι άλλη μια επιβεβαίωση της γενικής απαξίωσης των πάντων που σαρώνει τη χώρα μας και δυστυχώς δεν αφήνει περιθώρεια αισιοδοξίας για το μέλλον της αν κρίνω απ' το ότι κανείς δεν αντιδρά σε τίποτα.

Διεθνής οικονομική κρίση

Εντάξει σύμφωνοι, ο παραπάνω τίτλος είναι τελικά υπερβολικός μια και δεν έγινε και τίποτα τραγικό ίσα-ίσα που όλη αυτή η φασαρία γύρω από τις πτωχεύσεις, την επαπειλούμενη ύφεση κλπ μάς οδήγησαν στα όρια της κατάθλιψης. Και συνέβη αυτό δίοτι δόθηκε η αφορμή ν' αναλογιστούμε πόσο υπολογίζουν οι Κυβερνήσεις τους λαούς που τις εξέλεξαν και πού ακριβώς σημειώνουν τις ανάγκες τους. Διότι με το που δημιουργήθηκαν συνθήκες κλονισμού τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών κλπ οι Κυβερνήσεις και βρήκαν τα λεφτά και έσπευσαν να τα "σπρώξουν" για να σώσουν τα ευαγή αυτά μαγαζιά που τόσα χρόνια συσσώρευαν υπεραξίες εκμεταλευόμμενα τις ανάγκες και πολλές φορές την αφέλεια του κόσμου και που η αχαλίνωτη πλεονεξία/ματαιοδοξία ορισμένων κολεγιόπαιδων έφερε στο χείλος της κατάρρευσης. Απ' την άλλη πλευρά ποιος δεν έχει καταλάβει, δεχτεί κι αφομοιώσει ότι η Κυβέρνηση που διαχειρίζεται τις τύχες του Κράτους του δεν έχει να διαθέσει τους απαραίτητους πόρους για τον επίδομα των τρίτεκνων οικογενειών, το επίδομα θέρμανσης σε όλους τους πολίτες των χαμηλών και μέσων εισοδημάτων, για τη μονιμοποίηση των 131.000 συμβασιούχων που έμειναν (γιατί τα λεφτά έφτασαν μόνο για τις πρώτες 21.000 απ' αυτούς), για την πληρωμή των οφειλομένων στα ασφαλιστικά ταμεία ώστε να μην καταγγέλουν τις συμβάσεις κάθε τρεις και λίγο τα Φαρμακεία, για τόσα και τόσα άλλα, για να μιλήσουμε μόνο για τα δικά μας εδώ. Τελικά τώρα που το ξανασκέφτομαι, ο τίτλος του άρθρου αυτού μάλλον μου φαίνεται υπερ-βολικός για να παραμυθιάζουν κάποιοι τους πολίτες των Κρατών τους και να γλυτώσουν (ή έτσι ελπίζουν τουλάχιστο) τις φθινοπωρινές απεργίες και κινητοποιήσεις που μάς έχουν γίνει μια απαραίτητη μόδα πια.

Περί Βατοπεδίου

Δεν ξέρω τίνος ήταν η ιδέα κι η υποκίνηση να παραιτηθούν οι δύο εισαγγελείς που διερευνούν δικαστικά την υπόθεση Βατοπεδίου, αλλά σίγουρα ήταν πολύ έξυπνη ! Απ' τη μια ρίχνει λάσπη στον ανεμιστήρα και σίγουρα θα λασπώσει περισσότερους απ' όσους εμπλέκονται, "διαπιστώθηκαν ποινικές ευθύνες εν ενεργεία υφυπουργών", οπότε αρχίζουν οι συνειρμοί και σ' όποιον κάτσει η μπίλια ! Απ' την άλλη γίνονται πλέον εμφανείς, ονομαστικές και αδιαφιλονίκητες κι οι πολιτικές ευθύνες και ταυτόχρονα κατονομάζονται κι οι χειρισμοί συγκάλυψης που επιχειρήθηκαν. Τα αποτελέσματα της κίνησης φάνηκαν εντός ελαχίστων ωρών όπου η Κυβέρνηση εξαπέλυσε κι άλλο κύμα προσπαθειών συγκάλυψης με αιχμή του δόρατος τη ζήτηση δημιουργίας Εξεταστικής Επιτροπής κι όχι βέβαια Προ-ανακριτικής όπως θα ήταν λογικό ΑΝ η συγκάλυψη δεν ήταν το ζητούμενο ...

Οικονομική κρίση

Τώρα που κατακάθησε ο κουρνιαχτός των πρώτων ημερών ας σκεφτούμε λίγο που μάς οδηγούσαν όλες αυτές οι οδηγίες του τύπου "πώς να σώσετε τα λεφτά σας". Το πρώτο και ουσιαστικότερο "δούλεμα" έγινε με την αύξηση της εγγύησης των καταθέσεων από το Κράτος.

Το ποσό ανέβηκε στις 100.000 euros αλλά τι σημαίνει αυτό το καταλαβαίνουμε μόλις σκεφτούμε τι θα γινόταν με τους γνωστούς εγχώριους ζάμλπουτους σε περίπτωση που κατέρρεε το σύστημα. Φαντάζεστε πχ τη Γιάννα Αγγελοπούλου να της έλεγαν πάρε 100 η άντε 200-300 χιλιάδες ευρώ (αν έχει περισσότερους λογαριασμούς) κι άντε γεια ; Πάντως κανείς απ' αυτούς τους ζάμλπουτους δεν έκανε καμία κίνηση απ' τις υποδεικνυόμενες σε μάς τους υπόλοιπους. Άλλη λύση που μάς υπέδειξαν ήταν να πάμε να αγοράσουμε χρυσό. Κατ' αρχάς χρυσό δε θα αγοράσουμε τώρα που οι τράπεζες βρήκαν ευκαιρία και "έσπρωξαν" όλες τις χρυσές λίρες που ήθελαν με "καπέλο" 45 euro (πριν ένα μήνα τις πουλούσαν 130 και τώρα πια 175 euro). Θα αγοράσουμε αργότερα που θα ξαναπάει στην κανονική του τιμή. Άλλωστε αν υποτεθεί ότι αυτό είναι το καταφύγιό μας σε περίπτωση γενικού κραχ τι αξία θα έχουν ; Εννοώ ποιος και με τι θα τις αγοράσει σε μια τέτοια περίπτωση ; Θα δίνεις λίρες και θα παίρνεις λάδι, ψωμί κλπ και τότε πια δεν έχει λύπηση. Ούτε ρέστα δίνονται ... Κινήσεις του τύπου σηκώστε τα όλα και φέρτε τα στο σπίτι δεν τις συζητάω καν. Ούτε βέβαια πουλήστε ότι μετοχές έχετε για ν'αποκτήσετε ρευστότητα (το αντίθετο μάλιστα είναι το λογικό τώρα που είναι στον πάτο τα βαριά χαρτιά έγιναν πολύ ελκυστικότερα ΄ για παράδειγμα πριν λίγο καιρό πούλησε ο Αλογοσκούφης ΟΤΕ 18 euro στον Βγενόπουλο, τώρα έχει 10 euro και σε λίγο θα ξαναπάει στην κανονική του τιμή, ~17 euro, χαριτωμένη περίπτωση δεν ακούγεται ;). Τέλος πάντων αν δεν έχετε μπλέξει με τίποτα "τοξικά" ομόλογα Αμερικανικών ή Ευρωπαϊκών τραπεζών που πτώχευσαν, η τίποτα "δομημένα", δε συντρέχει κανένας ουσιαστικός λόγος ανυσηχίας ούτε επιβάλλονται κινήσεις και λύσεις. Φυσικά ο καθένας κάνει ότι τον φωτίσει κι ότι νομίζει καλύτερο, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι λύσεις που διοχετεύονται για μαζική και λαϊκή κατανάλωση δεν μπορούν να είναι σωτήριες ...

Ταυτότητα

Όπως συνηθίζεται το πρώτο post δηλώνει την ταυτότητα του blog. Ο χώρος αυτός λοιπόν φιλοδοξεί να γίνει ένα εικονικό "καφενείο" όπου θα συζητούνται ελεύθερα τα όποια θέματα της επικαιρότητας. Σημειώστε ότι ο καθένας μπορεί να ανεβάσει ότι θέλει (τηρουμένων των ορίων της ευπρέπειας και ευγένειας βέβαια) χωρίς η συνάφεια με τα αμέσως προηγούμενα να είναι απαραίτητη. Let the party begin !